Włodzimierz Stefański

1

Medale igrzysk olimpijskich

1

trener, wychowanek wrocławskiej Gwardii, jeden z najlepszych siatkarzy „złotej szóstki” Huberta Wagnera, mistrz świata (1974) i mistrz olimpijski (1976).

Urodzony 20 listopada 1949 we Wrocławiu, syn Tadeusza i Janiny Syseckiej, absolwent miejscowego X Liceum Ogólnokształcącego (1967) i warszawskiej AWF (1979), gdzie otrzymał tytuł magistra sportu. Siatkarz (192 cm, 90 kg) Gwardii Wrocław (od 1965), warszawskich drużyn Skry i AZS, rzeszowskiej Resovii, stołecznej Legii i fińskich klubów: KIMMO Lahti i Mikheli Vauhti.

Na krajowym podwórku najwięcej zdziałał w Resovii: 3. msc w finałach PEZP (1973/74), 2 tytuły mistrza Polski (1974, 1975) oraz 3-krotnie brązowy medal MP 1977 (Resovia), 1978, 1980 (Legia). 267-krotny reprezentant Polski (1969-1980). Do drużyny narodowej szedł typową drogą szkolenia juniorów z Gwardii Wrocław poprzez AZS w Warszawie (był zawodnikiem uczelnianej drużyny), gdzie spotkał nie tylko znakomitych sparing partnerów, ale także wyjątkową opiekę szkoleniową (Kraus, Szuppe, Szlagor). Dało to spodziewane wyniki i dlatego także Hubert Wagner po objęciu reprezentacji uznał Stefańskiego za „idealny komponent w złotej szóstce”. Potrafił wykorzystać jego blok (mimo, iż nie był najwyższy, uważał, że robił to często lepiej od Wójtowicza), spokój, nieprawdopodobną dyscyplinę taktyczną szczególnie na środku bloku. I nie przeszkadzał mu fakt, że jego wybraniec nie był zbyt pracowity (szczególnie na treningach), a w grze na boisku w jego wykonaniu zachodziła odwrotnie proporcjonalna skuteczność do widowiskowości (nie był showmenem). Był jednak w sumie świetnym zawodnikiem grającym z niesamowitym poświęceniem. Mistrz świata z Meksyku (1974), finalista mistrzostw świata 1978 z Rzymu (8. msc) i 2-krotny uczestnik Pucharu Świata 1973 Praga (2. msc) i 1977 Tokio (4. msc). Poza tym 2-krotny srebrny medalista ME z Belgradu (1975) i Helsinek (1977) oraz finalista ME 1971 z Mediolanu (6. msc).

Zasłużony Mistrz Sportu odznaczony m.in. dwukrotnie złotym i raz srebrnym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe i Złotym Krzyżem Zasługi.

*1972 Monachium: członek drużyny siatkówki, która po zwycięstwie nad Tunezją 3:0 oraz porażkach z CSRS 0:3, Koreą Płd. 1:3, Bułgarią 2:3 i ZSRR 2:3 zajęła w grupie 5. msc; w spotkaniu o miejsca 9-10 pokonała Kubę 3:0, zajmując w turnieju 9. msc (zw. Japonia). Skład drużyny zob. – Ambroziak Zdzisław.

*1976 Montreal: członek drużyny siatkówki
, która po zwycięstwach nad Koreą Płd. 3:2, Kanadą 3:0, Kubą 3:2 i CSRS 3:1 zajęła 1. msc w grupie; w spotkaniu o lokaty 1-4 pokonała Japonię 3:2; w meczu o miejsca 1-2 wygrała z ZSRR 3:2, zdobywając złoty medal. Skład drużyny zob. – Bebel Bronisław.

Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 332; Pawlak, Olimpijczycy, s. 243; MES, t. 2, s. 467; Mecner, 80 lat siatkówki, s. 109 i dalsze; Duński, Od Paryża, s. 855 – 856; AAWF Warszawa, sygn. D – 3988 / Z.