TRENKWALD JÓZEF PIOTR (1897-1956)
ppłk. kawalerii Wojska Polskiego, czołowy jeździec lat trzydziestych, brązowy medalista z Amsterdamu (1928).
Urodzony 14 sierpnia 1897 w Wiedniu, syn Roberta (generała armii austriackiej) i Heronimy hr Fellner von Feldegg. Po 4-klasowym gimnazjum realnym wstąpił do armii austriackiej (10 października 1915), gdzie ukończył Wyższą Wojskową Szkołę Realną w Wiener Neustradt i Szkołę Oficerów Rezerwowych (jazdy) w Holisc, otrzymując stopień podporucznika (1 lutego 1917). Od 7 grudnia 1918 w Wojsku Polskim (8 pułk ułanów Ks. Józefa Poniatowskiego), spędził na froncie wołyńskim (dowódca plutonu) 10 miesięcy (1919). Potem Oficerska Szkoła Jazdy w Tarnowie i znów front (dowódca 2 szwadronu), gdzie wielokrotnie wyróżniał się w boju (Virtuti Militari, dwukrotnie Krzyż Walecznych). Wybitny oficer kawalerii. W okresie międzywojennym (w 1923 – por. , 1924 – rtm., 1931 – mjr) pełnił szereg odpowiedzialnych funkcji w jednostkach liniowych (2 Brygada KOP, 1 psk, 8 i 14 puł., 5 psk), łącząc obowiązki dowódcze ze sportem. I tak postrzegali go przełożeni.
Gen. Piasecki opiniował: „bardzo dobry jeździec terenowy, dystansowy i konkursowy”, a gen. Kleeberg zaraz dodawał: „bardzo dobry sportowiec, ale przede wszystkim bardzo wartościowy oficer sztabowy o pełnych kwalifikacjach”. Zapamiętale trenował, uczył innych (Centrum Wyszkolenia Artylerii, główny instruktor jazdy, dowódca kursów instruktorów jazdy) i odkomenderowano go (dwukrotnie) do organizacji i startowego przygotowania naszych grup olimpijskich. Sam też został olimpijczykiem. W latach 1923-1939 Trenkwald 7-krotnie startował na międzynarodowych zawodach poza granicami kraju.
Sukcesy: Puchar Narodów zdobyty w Warszawie (1931) wraz z K. Szoslandem, Z. Rucińskim, J. Sałęgą i medale mistrzostw Polski – brązowy w WKKW (1931) na koniu Partyzant, srebrny w skokach (1933) na koniu Madzia i brązowy w skokach (1937) na koniu Zwiahel. W konkursach o Puchar Narodów startował 3-krotnie, odnosząc 2 zwycięstwa (1931 Warszawa, Ryga). Uczestnik kampanii wrześniowej 1939 (zastępca dowódcy 9 psk), po zaciekłym boju pod Kockiem (3-5 października) poszedł do niewoli. Jeniec obozu w Murnau (tamże odmówił przyjęcia obywatelstwa niemieckiego). Po wyzwoleniu w II Korpusie Polskim (6 ppanc.) Nie powrócił do kraju. Szkolił jeźdźców angielskich. Zmarł w Londynie 19 listopada 1956 i pochowany został na miejscowym cmentarzu Brompton. Pośmiertnie awansowany do stopnia podpułkownika.
*1928 Amsterdam: WKKW ind. – 25. na 46 start. z wynikiem 1645.20 pkt. (zw. Holender P. de Mortanges – 1969.82 pkt.); WKKW druż. – 3. na 14 start. ekip z wynikiem 5067.92 pkt. (zw. Holandia -5865.68 pkt). Partnerami Trenkwalda, który startował na koniu Lwi Pazur byli: M. Antoniewicz i K. Rómmel.
Bibl.: Słownik WF, 1986, z. 1, s. 114 (Michał Słoniewski); Duński, Od Paryża, s. 955-957 (tu błędnie podane nazwisko panieńskie matki Tellaner oraz błędna data wstąpienia do WP); Suchcitz A., Non omnis moriar (Polacy na londyńskim cmentarzu Brompton), Warszawa 1992, s. 86-87; Głuszek, Leksykon 1999, s. 354 (tu brak dokładnej daty śmierci); Pruski, Dzieje konkursów, s. 292 i dalsze; Pawlak, Olimpijczycy, s. 268 (tu brak dokładnej daty śmierci); Łysakowska, Jeźdźcy olimpijscy, s. 29-31; Baza danych Muzeum Łowiectwa i Jeździectwa w Warszawie; CAW: AP 2317 ,3150, 54404 , 5913 oraz VM 84-7967.
