mechanik, kolarz, zwycięzca Wyścigu Pokoju (2000), olimpijczyk z Sydney (2000).
Urodził się 11 lutego 1973 w Elblągu. Jako młody kolarz reprezentował Mlexer Elbląg (1986-1990), Flotę Gdynia (1991-1992), Wartę Damis (1993), Joko Romar (1995), PZU Joko (1996) – wszystkie kluby pod firmą Szurkowskiego. Przez rok startował też w pół zawodowej grupie francuskiej Vendee, późniejsza zawodowa Bonjour. Od 1997 członek grup zawodowych: Mróz Supradyn Witaminy Borek Wlkp. (1997-2000) i Domo Farm Frites (od 2001). Po przerwie spowodowanej wypadkiem jeszcze przez rok ścigał się w ekipie Intel Action Piotra Kosmali, po czym zakończył karierę zawodniczą.
Jego kolarski talent został ujawniony w elbląskim Małym Wyścigu Pokoju (1986) po wielkim sukcesie Lecha Piaseckiego (1985). Wadecki wyrósł na zawodnika dużej klasy, był wszechstronny, elegancki i miał spore osiągnięcia. Jego wspaniale rozwijająca się kariera została przerwana wypadkiem na szosie. 4-krotny mistrz Polski: ind. (1997, 2000), na czas (2000), w drużynie (1993), uczestniczył 7-krotnie w Wyścigu Pokoju – wygrał w 2000 roku. 5-krotny uczestnik Tour de Pologne: 1992 – 8. miejsce, 1993 – 28., 1994 – 5., 1997 – 12., 1998 – 16. Zwycięzca Wyścigu Solidarności (1997).
Uczestnik MŚ (1993, 1994, 1997, 1999, 2000, 2001), gdzie najlepsze miejsce w indywidualnym wyścigu ze startu wspólnego wywalczył w Lizbonie – był 6. (2001). Najlepszy sezon miał w 2000 roku, kiedy to odniósł 16 zwycięstw. Najlepszy kolarz szosowy sezonu 1999 w klasyfikacji PZKol i Challenge „PS”. Olimpijczyk z Sydney (2000) – zajął 7. miejsce podczas wyścigu ze startu wspólnego.
Od 22 maja 2007 r. trener-selekcjoner polskiej kadry kolarzy szosowych. Od 2009 był również dyrektorem sportowym zawodowej grupy kolarskiej CCC Polsat Polkowice, CCC Sprandi Polkowice, a w latach 2019-2020 dyrektorem sportowym ekipy CCC Team World Tour.
*2000 Sydney: kolarstwo, szosa ind. – ze wspólnego startu (239,4 km) – 7. msc na 155 start. z czasem 5:30.34,0 (zw. J. Ulrich Niemcy – 5:29.08,0); szosa ind. – na czas (46,8 km) – 31. msc na 38 start. z czasem 62.04 (zw. W. Jekimow Rosja – 57.40).
Bibl.: Magazyn Olimpijski 2000, nr 8-9, s. 67, nr 10-11, s. 118; Kronika 2000, s. 84, 235-236; Kronika 2001, s. 76; Tuszyński, Wyścig Pokoju 1948-2001, s. 170.
