trener, pierwszy Polak, który zdobył tytuł mistrza Europy w boksie (1937), olimpijczyk z Berlina (1936).
Urodzony 1 lutego 1914 w Dortmundzie ukończył szkołę podstawową i całkowicie poświęcił się boksowi mieszkając w Poznaniu i reprezentując barwy miejscowej Warty (1929-1934), a następnie Warszawianki (1935-1937). 6-krotny reprezentant Polski w meczach międzypaństwowych (1932-1936), 3-krotny mistrz kraju: w wadze koguciej (1932, 1933) i piórkowej (1935), 2-krotny drużynowy mistrz Polski w zespole poznańskiej Warty (1932, 1933).
Życiowy sukces odniósł podczas mistrzostw Europy w Mediolanie (1937). Walcząc w wadze piórkowej pokonał kolejno: Jaro (Austria), Freimutha (Estonia), Szabo (Węgry) i w finale Włocha Federico Cortonesi zdobywając, jako pierwszy z Polaków, tytuł mistrza starego kontynentu. W tym samym roku reprezentował Europę w meczu z USA (w Chicago przegrał z Joycem, a w Kansas City pokonał Simmonsa).
Uczestnik kampanii wrześniowej 1939 w 1. plot. Internowany w Rumunii po ucieczce przebywał przez rok w obozie pracy, po czym był trenerem boksu w Bukareszcie. Walczył tam także (1940-1945) jako zawodowiec (10 walk – 6 zwycięstw – 2 remisy i 2 porażki) wygrywając z czołówką rumuńskich profesjonałów. Po powrocie do kraju (czerwiec 1946) przez pewien czas był zdyskwalifikowany za przekroczenie praw amatorskich. Powrócił na ring (1947) i walcząc w barwach Warty wystąpił na mistrzostwach Polski (Katowice), gdzie w wadze lekkiej przegrał z Czesławem Skałeckim (Odra Szczecin). Po zakończeniu kariery zawodniczej (stoczył 125 walk, 105-15-5) był trenerem Gwardii Poznań i Krotoszyn oraz Zjednoczonych Września.
Zmarł 13 lutego 1965 w Poznaniu, gdzie od 1972 rozgrywany jest międzynarodowy Turniej o Złoty Pas Polusa.
*1936 Berlin: waga piórkowa – pierwszą kolejkę przeszedł bez walki, w drugiej pokonał Peruwiańczyka M. Valdeza, w ćwierćfinale przegrał z Argentyńczykiem O. Casanovasem, odpadł z turnieju zajmując ostatecznie miejsce 5-8 (zw. O. Casanovas, Argentyna).
Bibl.: Kurzyński, Tysiąc wspaniałych (1), s. 127-128; Osmólski, Leksykon, s. 205; Głuszek, Leksykon 1999, s. 303; Pawlak, Olimpijczycy, s. 207 (tu błędnie dane dot. kariery sportowej); USC Poznań-Grunwald, AZ 138/1965.
