inż. elektryk, hokeista na trawie Spójni Gniezno, olimpijczyk z Helsinek (1952).
Urodzony 29 maja 1932 w Szczytnikach Duchownych w pow. gnieźnieńskim, syn Franciszka i Elżbiety Nowak, absolwent Politechniki Szczecińskiej (inżynier elektryk).
Hokeista na trawie (179 cm / 74 kg) Spójni Gniezno i AZS Szczecin (w czasie pobytu w wojsku grał w OWKS Wrocław i Poznań 1954-1955). 6-krotny mistrz Polski w barwach gnieźnieńskiej Spójni (1948-1953) i 5-krotny (pomocnik) reprezentant kraju 1950-1953 (ze względu na pracę zawodową i studia nie mógł poświęcić się całkowicie grze w kadrze narodowej). Mistrz Sportu.
Po zakończeniu kariery sportowej – działacz AZS Szczecin. Brat: Heliodora (5-krotny mistrz Polski), Jana (3-krotny mistrz Polski) i Anatola (także grał w hokeja) oraz kuzyn Narcyza (mistrz Polski w barwach Sparty).
Zmarł 26 marca 2001 w Szczecinie.
*1952 Helsinki: członek drużyny hokeja na trawie, która po zwycięstwach nad Belgią 1:0 i Szwajcarią 1:0 oraz dwukrotnej porażce z RFN 2:7 i 0:4 zajęła w turnieju 6. miejsce (zw. Indie). Grał na pozycji pomocnika (wystąpił w meczach z RFN i Belgią), a jego partnerami w drużynie byli: T. Adamski, E. Czajka, A. Flinik, H. Flinik, J. Flinik, N. Maciaszczyk, J. Małkowiak, M. Małkowiak, R. Marzec, B. Pawlicki, J. Siankiewicz, Z. Starzyński i Z. Wojdylak. Trenerem reprezentacji olimpijskiej był Józef Wojtysiak.
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 147 (tu błędnie miejsce urodzenia oraz brak w składzie olimpijskim dwóch graczy: J. Flinika i M. Małkowiaka); Karwacki, Historia bez tajemnic, s. 127-133; Kuczyński, Święta gra, s. 161; Porada, Starożytne, s. 836; Pawlak, Olimpijczycy, s. 20 (tu błędnie: wykształcenie i zawód).
