mechanik, zapaśnik, trener, honorowy członek PZZ, olimpijczyk z Helsinek (1952).
Urodzony 29 grudnia 1919 w Bartoszewicach, syn Stanisława i Antoniny Szczepanik, absolwent Technikum Mechanicznego i warszawskiej AWF, gdzie otrzymał tytuł trenera II kl. Zapaśnik stylu klasycznego (wagi półśredniej i średniej), zapoznał się z tą dyscypliną sportu w TG Sokoła Brynów (1926-1935), gdzie jego pierwszym trenerem był Józef Gburski. Karierę sportową kontynuował: w TG Sokół II Katowice (1936-1939), Baildonie Katowice (1945-1946), Sile Mysłowice (1947-1951) i Górniku Janów (1951-1960). 5-krotny mistrz Polski: w. średniej – 1946, 1947 i półśredniej – 1948-1950. Olimpijczyk (1952).
Po zakończeniu kariery sportowej trener i wychowawca wielu zawodników oraz wieloletni masażysta (w Sile Mysłowice). Działacz sportowy, m. in. prezes OZZ w Katowicach (1961), honorowy członek PZZ. Zasłużony Mistrz Sportu (1963), odznaczony m. in. Krzyżem Kawalerskim OOP i Złotym Krzyżem FILA. Także Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej.
Zmarł w Katowicach 18 lipca 2003 roku.
*1952 Helsinki: zapasy, styl klas., w. półśrednia 73 kg – w pierwszej kolejce przegrał 0:3 z A. Senolem (Turcja), w drugiej uległ 0:3 S. Maruszkinowi (ZSRR) i odp. z turnieju (zw. M. Szilvási Węgry).
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 199; Pawlak, Olimpijczycy, s. 82; Klimontowicz, Ruch olimpijski, s. 58; Kronika sportu, s. 1014, 1015; Steuer, Dzieje ciężkiej atletyki, s. 98-99; Księga sportu polskiego, s. 537-538; Godlewski, Olimpijskie turnieje, s. 78, 214, 236; Lipski, MEZ (w przygotowaniu do druku); USC Katowice, AZ 2497/2003; Wywiad środowiskowy.
