WYSOCZAŃSKA SZEJA BARBARA MARIA
nauczycielka wf, trenerka, pracownik naukowy AWF, pierwsza polska medalistka olimpijska we florecie kobiet (Moskwa 1980).
Urodzona 12 sierpnia 1949 w Świętochłowicach w rodzinie górniczej Leona Emanuela i Marty Gertrudy Bendkowskiej, absolwentka miejscowego Liceum Ogólnokształcącego (1967) i bielańskiej AWF (1971), gdzie otrzymała tytuł magistra wf. Florecistka (169 cm, 67 kg), wychowanka Baildonu Katowice (do 1969), zawodniczka AZS Warszawa (1969-1988). Wesoła, uśmiechnięta, życzliwa ludziom.
Przechodzi do historii polskiej szermierki jako pierwsza medalistka olimpijska we florecie kobiet. 3-krotna mistrzyni (1977, 1979, 1980) i 2-krotna wicemistrzyni Polski (1972, 1978) w konkurencji indywidualnej oraz 6-krotna mistrzyni (1969, 1975, 1978-1981, 1984) i 5-krotna wicemistrzyni kraju (1970, 1973, 1976, 1987, 1988) w konkurencji drużynowej. Medalistka mistrzostw świata w drużynie floretowej: srebrna z Hamburga (1978) i brązowa z Wiednia (1971). Poza tym 3-krotna finalistka MŚ: w Budapeszcie (1975), gdzie w konkurencji indywidualnej zajęła 6. msc, w Melbourne (1979) – 4. msc i w Clermont Ferrand (1981) – 6. msc w konkurencji drużynowej. Po zakończeniu kariery zawodniczej, pracownik naukowy w AWF Warszawa, następnie trener w szkole sportowej oraz kierownik Studium WF i Sportu Uniwersytetu Warszawskiego. Odznaczona m. in. Medalami za Wybitne Osiągnięcia Sportowe i Srebrnym Krzyżem Zasługi.
*1976 Montreal: floret ind. – 3. w grupie elim. (5 zaw.) z 2 zw., 3. msc w drugiej elim. grupowej (6 zaw.) z 3 zw., 6. msc w trzeciej elim. grupowej (6 zaw.) z 1 zw., odp. z konk. zajmując 20. msc w turnieju (zw. I. Schwarzenberger Węgry); floret druż. – w grupie elim. (3 druż.) po zwycięstwie nad Kanadą 9:7(2 zw.) i porażce z ZSRR 2:9 (1 zw.) Polki zajęły 2. msc w grupie; w ćwierćfin. przegrały z Francją 5:9 (3 zw.); w meczu o 5-8. msc zwyciężyły W. Brytanię 8:8 – w trafieniach 64:66 (2 zw.); w meczu o msc 5-6 przegrały z Włochami 7:9 (2 zw.) zajmując w turnieju 6. msc (zw. ZSRR). Partnerkami w drużynie były: J. Bebel, K. Machnicka, K. Składanowska i G. Staszak.
*1980 Moskwa: floret ind. – 3. w grupie elim. (5 zaw.) z 2 zw., 2. msc w drugiej grupie elim. (6 zaw.) z 5 zw.; w walkach pucharowych pokonała W. Sidorową (ZSRR) i P. Trinquet (Francja); 3. msc w finale (6 zaw.) z 3 zw. , zdobywając brązowy medal (zw. P. Trinquet Francja); floret druż. – w grupie elim. (3 druż.) po zwycięstwie nad W. Brytanią 12:4 (nie walczyła) i porażce z Węgrami 6:10 (2 zw.) Polki zajęły 2. msc w grupie; w ćwierćfin. pokonały Kubę 9:7 (0 zw.); w półfin. przegrały z ZSRR 3:9 (2 zw.); w meczu o 3-4. msc uległy Węgrom 7:9 (1 zw.), zajmując 4. msc w turnieju (zw. Francja). Partnerkami w drużynie były: A. Dubrawska, J. Królikowska, D. Skąpska i K. Składanowska.
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 371-372; Pawlak, Olimpijczycy, s. 292 (tu błędny dzień urodzenia); MES, t. 2, s. 636; Borzęcki, Białą bronią, s. 8, 14, 130 i dalsze; Łuczak, Szermierka w Polsce, s. 157 i dalsze; Duński, Od Paryża, s.1051-1052; Marzec, Historia medalami pisana, s. 78; AAWF Warszawa, sygn. D-4161/ S; USC Świętochłowice, AU 399/1949.
