wybitny trener, wychowawca najlepszych biegaczy w historii polskiego narciarstwa (Józef Łuszczek, Jan Staszel), olimpijczyk z Innsbrucku (1964).
Urodzony 24 maja 1937 w Kozach koło Bielska Białej, syn Jakuba i Marii Górna, absolwent Liceum dla Pracujących w Zakopanem (1970) i Studium Trenerskiego przy krakowskiej AWF. Narciarz – biegacz (175 cm, 68 kg), reprezentant Kolejarza Bielsko-Biała (do 1957) i WKS Zakopane (1957-1970), podopieczny trenerów: Bolesława Kruczka (klub), Tadeusza Kaczmarczyka i Tadeusza Kwapienia (kadra). 5-krotny mistrz Polski na 15 km (1963, 1970), 30 km (1967) i 4 x10 km (1967, 1969).
14-krotny wicemistrz kraju: na 15 km (1964, 1967-68), 30 km (1964, 1968, 1970), 50 km (1969) i 4×10 km (1960-61, 1963-66, 1968). Uczestnik MŚ: 1962 Zakopane: 22 m. (15 km), 1966 Oslo: 32 m. (30 km), 7 m. (4×10 km), 1970 Szczyrbskie Jezioro: 55 m. (15 km), nu. (30 km). 2-krotny medalista III Mistrzostw Armii Zaprzyjaźnionych 1967 Oberhof (2 m. – 30 km, 1 m. – 4 x10 km – partnerzy: Wawrzyniec Gąsienica, Bronisław Gut, Józef Rysula). 2-krotny triumfator Biegu Sylwestrowego w Zakopanem (1963, 1966). Do historii polskiego sportu wchodzi jednak przede wszystkim jako wybitny szkoleniowiec, trener kadry narodowej biegaczy narciarskich (1973-1982), wychowawca m. in. dwóch medalistów MŚ: złotego – Józefa Łuszczka (Lahti, 1978, 15 km) i brązowego – Jana Staszela (Falun, 1974, 30 km). Człowiek niesłychanie ambitny i piekielnie silnej woli. Wydaje się, że był pierwszym w polskim narciarstwie, który zrozumiał i wprowadził zasady nowoczesnego treningu i prawidłowego odżywiania się zawodników (owocowe mikstury dla podopiecznych męża w kadrze przygotowywała małżonka trenera, znakomita zawodniczka i trenerka Weronika Stempak-Budny).
Mistrz Sportu. Trener Roku (1978) w plebiscycie czytelników „PS”. Działacz Tatrzańskiego Okręgu Związku Narciarskiego.
*1964 Innsbruck: biegi narciarskie, 15 km – 28 m. na 75 start. z czasem 55.35,2 (zw. Fin E. Maentyranta – 50.54,1); 30 km – 35 m. na 70 start. z czasem 1:41.31,9 (zw. Fin E. Maentyranta – 1:30.50,7); 4 x 10 km – 8 m. na 15 start. z czasem 2:27.27,0 (zw. Szwecja – 2:18.34,6). Partnerami w sztafecie byli: J. Gut Misiaga, T. Jankowski i J. Rysula.
Bibl.: Głuszek 1999, Leksykon, s. 164-165; Pawlak, Olimpijczycy, s. 41; MES, t. 1, s. 104; Porada, Igrzyska, s. 858; Fischer, Kronika, s. 154-155; Zieleśkiewicz, Encyklopedia, s. 31, 387; Szatkowski, 50 lat WKS Zakopane, s. 289-296; Wywiad środowiskowy.
