kpt. sł. st. Marynarki Wojennej WP, prawnik, strzelec (karabin małokalibrowy) klubów wojskowych, wielokrotny mistrz Polski, srebrny medalista mistrzostw świata i brązowy mistrzostw Europy, olimpijczyk z Rzymu (1960), Tokio (1964) i Meksyku (1968).
Urodzony 2 stycznia 1933 w Brześciu nad Bugiem, syn Jana i Jadwigi Pławskiej, absolwent Liceum Ogólnokształcącego w Gdańsku (1962) i Wydziału Prawa Uniwersytetu im. M. Kopernika w Toruniu (1969), strzelec (165 cm, 64 kg), specjalista w strzelaniu z karabinu dowolnego i małokalibrowego, reprezentant LPŻ Gdańsk (pierwszy trener Zdzisław Malinowski), Zawiszy Bydgoszcz i Floty Gdynia (kariera sportowa 1954-1973). Jeden z najlepszych strzelców polskich lat siedemdziesiątych (karabin), uczestnik historycznych (i przełomowych) dla naszego strzelectwa sportowego mistrzostw świata w Wiesbaden (1966), gdzie po raz pierwszy po wojnie zdobyliśmy 9 medali, dołączając do światowej elity.
14-krotny mistrz i 20-krotny rekordzista Polski (1955-1970) zdobył właśnie w Wiesbaden dwukrotnie srebrny (karabin dowolny 60 strzałów leżąc ind. i druż.) i raz brązowy medal MŚ 1966 (karabin dowolny 3×40 strzałów – postawa klęcząc druż.). Był także brązowym medalistą ME 1965 Bukareszt (karabin dowolny 3×40 strzałów postawa klęcząc ind.). Świetne wyniki uzyskał także na igrzyskach (Rzym, Tokio) zajmując miejsce (5) bliskie podium. Po zakończeniu kariery zawodniczej był trenerem Floty (a także kadry narodowej 1971-1972). Zasłużony Mistrz Sportu odznaczony m.in. Złotym i Srebrnym Krzyżami Zasługi. Żonaty (Czesława) ma dwóch synów: Leszka (1952) i Krzysztofa (1957).
*1960 Rzym: strzelectwo sportowe, karabin małokalibrowy 3×40 strzałów z 3 postaw (leżąc, klęcząc, stojąc), 50 m – w elim. zajął 3 m. na 37 start. z wynikiem 565 pkt. (leżąc – 195, klęcząc – 190, stojąc – 180), 5 m. w finale na 54 start. z wynikiem 1137 pkt. (394-378-365). Zw. W. Szamburkin, ZSRR – 1149 pkt. (394-386-369); karabin małokalibrowy 60 strzałów z pozycji leżąc, 50 m – w elim. zajął 24 m. na 42 start. z wynikiem 381 pkt. – w seriach: 98-96-93-94; 26 m. w finale na 54 start. z wynikiem 579 pkt. – w seriach: 95-97-97-98-98-94 (zw. P. Kohnke, ORO/RFN – 590 pkt., serie: 96-100-99-98-99-98).
*1964 Tokio: strzelectwo sportowe, karabin małokalibrowy 3×40 strzałów z 3 postaw (leżąc, klęcząc, stojąc), 50 m – 5 m. na 53 start. z wynikiem 1147 pkt. (leżąc – 396, klęcząc – 389, stojąc – 362). Zw. Amerykanin L. Wigger – 1164 pkt. (398-394-372).
*1968 Meksyk: strzelectwo sportowe, karabin małokalibrowy 3×40 strzałów z 3 postaw (leżąc, klęcząc, stojąc), 50 m – 24 m. na 62 start. z wynikiem 1140 pkt. (leżąc – 391, klęcząc – 389, stojąc – 360). Zw. B. Klingner, RFN – 1157 (394-396-367); karabin małokalibrowy 60 strzałów z pozycji leżąc, 50 m – 21 m. na 86 start. z wynikiem 593 pkt. w seriach: 97-100-99-100-98-99 (zw. Czechosłowak J. Kurka – 598 pkt, serie: 100-99-100-99-100-100).
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 284; Pawlak, Olimpijczycy, s. 184; MES, t. 2, s. 206; Gebert, Poczet, s. 125; Księga,379, 380, 527, 528; Maciejewski, Bydgoscy olimpijczycy, s. 7, 8, 24, 46, 47; Iskier przewodnik sportowy, s. 742; Porada, Igrzyska, s. 855, 865, 876; Zestawienie, Strzelectwo, s. 13, 14; Wywiad środowiskowy.
