ps. „Orłowska”, księgowa ze Śląska, biegaczka, olimpijka z Amsterdamu (1928), trener, zasłużona działaczka lekkiej atletyki.
Urodzona 23 maja 1907 w Orzeszu koło Rybnika, córka Karola i Augustyny Kwapulińskiej, ukończyła szkołę średnią handlową w Katowicach, zdobywając zawód księgowej. Lekkoatletka KKS Katowice (1928-1929), Stadionu Królewska Huta (1930-1939), AKS Chorzów (1945-1949) i Budowlanych Chorzów (1949-1950).
Była przede wszystkim sprinterką, ale startowała również na dłuższych dystansach (800m) zdobywając najwyższe zaszczyty głównie wraz z koleżankami w biegach sztafetowych. Właśnie w biegu rozstawnym 4×100 m (startując wraz z B. Książkiewicz, J. Gawrońską i S. Walasiewiczówną) odniosła swój życiowy sukces zdobywając srebrny medal podczas I mistrzostw Europy kobiet w Wiedniu (1938).
Była poza tym: 26-krotną mistrzynią Polski (w biegach na 60 m, 100 m, 200 m , 800 m i sztafetach), 8-krotną rekordzistką Polski (tylko w biegach sztafetowych) i 13-krotną reprezentantką kraju w meczach międzypaństwowych (1928-1939). Jej rekordy życiowe wynosiły: 60 m – 7.8 (24 września 1933), 100 m – 12.5 (31 lipca 1938 Grudziądz), 200 m – 26.0 (20 sierpnia 1939 Warszawa), 800 m – 2.30.0 (30 czerwca 1928 Warszawa), w dal – 5.06 (2 lipca 1939 Chorzów). Mężatka z Romanem Kałużą, miała troje dzieci. Za 50 lat pracy społecznej w sporcie odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi (1969) i Odznaką Zasłużonego Działacza Kultury Fizycznej.
Zmarła w Chorzowie 23 października 1981 r.
*1928 Amsterdam: lekkoatletyka, 800 m – 7 m. w przedb. (9 zaw. ) z czasem 2.33.0, odp. z konk. (zw. L. Radtke-Batschauer, Niemcy – 2.16.8).
Bibl.: Indeks lekkoatletek (w przygotowaniu do druku); Klimontowicz, Ruch olimpijski, s. 83; Głuszek, Leksykon 1999, s. 220; Pawlak, Olimpijczycy, s. 109; Słownik Ziemi Pszczyńskiej, s. 1994, s. 109; USC Chorzów, AZ 1508/1981/1.
