ps. „Siwa”, łuczniczka Mazowsza Teresin, brązowa medalistka olimpijska z Atlanty (1996).
Urodzona 18 października 1972 w Sochaczewie, córka Ryszarda (znanego łucznika) i Emilii Żaczkowskiej, absolwentka miejscowego Liceum Ogólnokształcącego im. F. Chopina (obecnie studentka Wyższej Szkoły „Edukacja w Sporcie”). Zawodniczka (172 cm, 63 kg) LKS Mazowsze Teresin (od 1984), wychowanka trenerów: Marka Olechnowskiego, Adama Pazdyka i Stanisława Stuligłowy (kadra). Powiadają o niej: „łuczniczka w każdym calu”. Urodziła się w roku olimpijskim 1972, kiedy łucznictwo (Szydłowska) święciło swój największy triumf. Od najmłodszych lat związana z Teresinem, gdzie wyrastało łucznictwo LZS i gdzie startowała najwybitniejsza jego przedstawicielka (Alicja Ciskowska), wychowywała się w rodzinie w której ojciec i siostra (Barbara) łucznictwo uprawiali czynnie, a mama dzielnie im sekundowała jako działaczka (kierowniczka sekcji).
Znajomi żartują, że od „łuczniczego nałogu” w rodzinie wolny jest tylko mąż Katarzyny – Wojciech Klata. Mistrzyni Polski w wieloboju ind. (1996, 1999), srebrna medalistka halowych ME w Oldenbergu (1998) i 4 w halowych ME (1996). Rekordy życiowe: 70 m – 338 pkt. (rekord Polski), FITA – 1333 pkt. , 30 m – 357 pkt. (rekord Polski i Europy). Największy sukces odniosła na igrzyskach za oceanem (1996). Odznaczona m.in. Srebrnym Krzyżem Zasługi.
*1996 Atlanta: łucznictwo, wielobój ind. – 28. msc w rundzie elim. z wynikiem 639 pkt., w pierwszej rundzie pojedynków bezpośrednich wygrała 152:148 z K. Kuriwiszwili (Gruzja), w drugiej przegrała 148:152 z O. Sadowniczą (Ukraina) i odp. z konk.; wielobój druż. – 12. msc po strz. ind. z wynikiem 1889 pkt.; w 1/8 pojedynków bezpośrednich Polki pokonały Rosję 233:229; w ćwierćfin. wygrały z Ukrainą 242:235, w półfin. przegrały z Koreą 237:245, w pojedynku o msc 3-4 zwyciężyły Turcję 244:239, zdobywając brązowy medal (zw. Korea). Partnerkami w drużynie były: I. Dzięcioł – Marcinkiewicz i J. Kwaśna – Nowicka
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 227; Pawlak, Olimpijczycy, s. 117; Duński, Od Paryża, s. 330-331; Archiwum rodzinne i środowiskowe.
