Krystyna Ostromęcka-Guryn

1

Medale igrzysk olimpijskich

1

ps. „Mała”, inżynier elektronik, siatkarka klubów warszawskich, brązowa medalistka z Meksyku (1968).

Urodzona 12 marca 1948 w Bydgoszczy, córka Jerzego (profesor SGGW) i Marii Boufał (prac. naukowy Katedry Chemii Rolnej SGGW), absolwentka Liceum Ogólnokształcącego im. J. Kochanowskiego przy ul. Wiktorskiej w Warszawie (1966) i Wydziału Elektroniki PW (1972), gdzie otrzymała tytuł magistra inż. (spec. aparatura elektroniczna). Na uczelni miała znakomitą opinię (wybitnie zdolna, systematyczna, sumienna o wszechstronnych zainteresowaniach zwłaszcza w zakresie nauk ścisłych) z nie mniejszym entuzjazmem i zaangażowaniem uprawiała też sport (początki dzięki nauczycielce wf w gimnazjum na Wiktorskiej Barbarze Włodarskiej).

Zawodniczka (176 cm, 62 kg) klubów stołecznych: SKS, MDK, Legii (główna część kariery sportowej) i Spójni (1964-1978). Z drużyną Legii wywalczyła 4 tytuły wicemistrzyni Polski (1965, 1967-1969) i 3-krotnie brązowe medale MP (1970-1972). 143-krotna reprezentantka Polski (1968-1974), brązowa medalistka ME w Reggio Emilia (1971) oraz 2-krotna uczestniczka MŚ: w Warnie (1970) i Meksyku (1974), gdzie polska drużyna zajęła 9 m. Zawodniczka wszechstronna, ale w reprezentacji przede wszystkim rozgrywająca. W drużynie olimpijskiej znalazła się niespodziewanie (w zastępstwie Hanny Busz, która zachorowała na żółtaczkę). Po zakończeniu kariery reprezentacyjnej (1974, MŚ w Meksyku) poświęciła się wyuczonemu zawodowi będąc wieloletnim pracownikiem Ośrodka Badawczo-Rozwojowego Techniki Medycznej w Warszawie (pracowano m.in. nad konstrukcją stymulatora serca). Mistrzyni Sportu odznaczony m.in. srebrnym i brązowym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe i Srebrnym Krzyżem Zasługi.

*1968 Meksyk: zawodniczka drużyny siatkówki, która po zwycięstwach nad Koreą Płd. 3:2 (najdłuższy pojedynek igrzysk trwający 125 minut! – grała w podstawowej „szóstce”), USA 3:0, Meksykiem 3:2 (prowadzący drużynę gospodarzy Stanisław Poburka cudem nie odebrał Polkom punktów i medalu!), CSRS 3:0, Peru 3:1 oraz porażkach z ZSRR 0:3 i Japonią 0:3 zajęła w turnieju 3. msc zdobywając brązowy medal (zw. ZSRR). Skład drużyny zob. – Aszkiełowicz – Wojno Halina.

Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 290; Pawlak, Olimpijczycy, s. 191 (tu błędny dzień urodzenia 13 marca); Duński, Od Paryża, s. 627-628; MES, t. 2, s. 235; Mecner, 80 lat siatkówki, s. 175 i dalsze; APW, nr ind. 73708.