Krzysztof Zwoliński

1

Medale igrzysk olimpijskich

1

ZWOLIŃSKI KRZYSZTOF

członek reprezentacyjnej sztafety 4 x 100 m, srebrny medalista olimpijski z Moskwy (1980) zwycięzca zawodów o Puchar Świata i finału Pucharu Europy.

Urodzony 2 stycznia 1959 w Krapkowicach, syn Włodzimierza Ryszarda i Lidii Marii Heinsz, absolwent II Liceum Ogólnokształcącego im. A. Mickiewicza w Raciborzu. Lekkoatleta (175 cm, 70 kg) Victorii Racibórz (1976-1983) i Górnika Zabrze (1984-1988), wychowanek trenera Macieja Balina (Victoria), specjalizujący się w sprincie (członek reprezentacyjnej sztafety 4×100 m.). 18-krotny reprezentant Polski w meczach międzypaństwowych 1979-1987 (25 startów, bez zwycięstw indywidualnych),

2-krotny rekordzista kraju w sztafecie reprezentacyjnej 4 x 100 m (38.47 i 38.33) oraz 4-krotny wicemistrz Polski: 100 m (1982, 1983) i 4 x 100 m (1984, 1987). Rekordy życiowe: 100 m – 10.38 (2 lipca 1982 Lublin), 200 m – 20.96 (5 sierpnia 1984 Sopot). Wszystkie większe sukcesy odniósł jako członek reprezentacyjnej sztafety 4 x 100 m. I tak m. in.: zajął 6 m. (wraz z Z. Licznerskim, C. Prądzyńskim i M. Woroninem) w mistrzostwach świata w Helsinkach (1983), 1 m. w Pucharze Świata w Rzymie (1981) biegnąc wraz z  Z. Licznerskim, L. Duneckim i M. Woroninem oraz 2-krotnie 1 m. w finale Pucharu Europy w Turynie (1979) – 38.47 i Zagrzebiu (1981) – 38.66 oraz brązowy medalista ME juniorów (1977 Donieck). Odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi (1980).

*1980 Moskwa: 100 m – 3. w VII przedb. (7 zaw.) z czasem 10.60, 7. msc w IV ćwierćfin. (8 zaw.) z czasem 10.54, odp. z konk. (zw. A. Wells, W. Brytania – 10.25); 4 x 100 m – 2. w II przedb. (8 zesp.) z czasem 38.83, 2. msc w finale (8 zesp.) z czasem 38.33 (zw. ZSRR – 38.26) – zdobywając srebrny medal. Partnerami w sztafecie byli: L. Dunecki, Z. Licznerski i M. Woronin.

Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 379; Pawlak, Olimpijczycy, s. 299 (tu brak podstawowych danych dot. kariery sportowej); Łojewski, Mecze mężczyzn, s. 55 , 373; Kurzyński, Mecze mężczyzn 1984-2002 (oprac. niepubl.); MP mężczyzn 1945-2002 (oprac. PZLA niepubl.) ; Encyklopedia (Statystyczna) LA, s. 16, 23, 113, 144; MES , t. 2 , s. 679; Klimontowicz, Ruch olimpijski, s. 86.