MILLER (MÜLLER) OSWALD
łódzki torowiec i szosowiec, olimpijczyk z Paryża (1924).
Kolarz Stowarzyszenia Sportowego Union w Łodzi, podobnie jak większość zawodników w pierwszej połowie lat dwudziestych startował z powodzeniem na torze i szosie. Wielokrotny mistrz okręgu łódzkiego zdobywał także zaszczyty w mistrzostwach Polski. W 1922 był srebrnym medalistą w wyścigu sprinterskim na torze (przegrał z Franciszkiem Szymczykiem, a wyprzedził Jana Łazarskiego), a w 1925 zdobył brązowy medal w wyścigu szosowym ze startu wspólnego na dystansie 206 km (wyprzedzili go: Mieczysław Lange i Tadeusz Bartodziejski). Miller, podobnie jak inni kolarze łódzcy pochodzenia niemieckiego (Reul, Siebert) w czasie okupacji stali się obywatelami III Rzeszy i wcieleni do Wehrmachtu brali udział w II wojnie światowej. Ze względu na popularność imienia i nazwiska) oraz brak innych danych biograficznych Millera, jak imiona rodziców i data urodzenia (nie udało się ustalić) w Archiwum Wehrmachtu w Berlinie, wojennych czy ewentualnie powojennych losów łódzkiego kolarza.
Bibl.: Bogusz, Łódzcy olimpijczycy, s. 112; Głuszek, Leksykon 1999, s. 276 (tu brak podstawowych danych biograficznych); Tuszyński, 100 lat WTC, s. 84, 102; Tuszyński, Złota księga, s. 114, 203; Jurek, Kultura fizyczna, s. 91, 232.
*1924 Paryż: szosowy wyścig – ind. (188 km ) – 48 m. na 58 start. z czasem 7:46.56 (zw. Francuz A. Blanchonnet – 6:20.48 ); drużynowo – 14 m. na 16 start. z czasem 24:42.08,2 (zw. Francja -19:30.14,0). Partnerami M. w drużynie byli: W. Hoechsman, F. Kostrzębski i K. Krzemiński (wynik drużynowy był sumą czasów trzech zawodników każdej ekipy w wyścigu indywidualnym).
| « powrót do listy |
