Stanisław Bobak (1956-2010)




podoficer sł. st. WP, rolnik, rencista, skoczek narciarski, jeden z najlepszych w latach siedemdziesiątych, olimpijczyk z Innsbrucku (1976) i Lake Placid (1980), rekordzista Wielkiej Krokwi z 1975 (115,5 m).

Urodzony 12 marca 1956 w Ząbie koło Zakopanego, wykształcenie podstawowe (podoficer sł. st. WP). Skoczek narciarski (169 cm, 66 kg), reprezentant CWKS Legii Zakopane (kariera sportowa 1970-1981), podopieczny trenerów: Jana Furmana (pierwszy w klubie) oraz Janusza Forteckiego, Lecha Nadarkiewicza i Tadeusza Kołdera. Należał do nowej fali polskich skoczków narciarskich, którzy rozpoczynali starty na początku lat siedemdziesiątych (obok Tadeusza Pawlusiaka, Wojciecha Fortuny, Adama Krzysztofiaka). Odważny i bojowy (świetne wyjście z progu, nienaganny styl lotu), szybko zwrócił na siebie uwagę wynikami w Turnieju Czterech Skoczni (1975). W drugiej połowie lat siedemdziesiątych (nawet w 1977, kiedy przeszedł operację łękotki) był ozdobą wielu konkursów krajowych i zagranicznych. Największy sukces odniósł w sezonie 1979-1980 zajmując trzecie miejsce w generalnej punktacji Pucharu Świata (jako pierwszy Polak wygrał jeden z konkursów PŚ w Zakopanem 26 stycznia 1980).

Był też naszym cichym bohaterem podczas olimpijskiego konkursu na średniej skoczni w Lake Placid (1980), kiedy po pierwszej kolejce zajmował 4 m. Niestety drugi, długi skok ledwo ustał i zajął ostatecznie 10 m. 8-krotny  mistrz Polski: na skoczni 70 m. (1976, 1978-79, 1981) i 90 m. (1974-75, 1977, 1981). 5-krotny wicemistrz kraju: skocznia 70 m. (1975, 1977, 1980 ) i 90 m. (1976, 1979). Uczestnik  MŚ: 1978 Lahti: 22 m. (70 m), 23 m. (90 m), 1979 Planica: 12 m. (loty), 1981 Oberstdorf: 18 m. (loty). 4-krotny medalista Spartakiady Armii  Zaprzyjaźnionych: 1975 Kawgołowo: 3 m. (70 m); 1979 Zakopane:2 m. (70 m), 3 m. (90m), 1981Borowiec, Bułgaria – 3 m. (70 m). Triumfator Turnieju Bohemii (1980). Czołowe lokaty w Turnieju Czterech  Skoczni: 1975: 5 m., 1976: 6 m. Rekordzista  Wielkiej Krokwi 1975 (115,5 m). Niestety starty przerwała poważna kontuzja (wiosna 1981) – rozszczepienie kręgosłupa 4-5 krąg i kariera sportowa skoczka Legii musiała być zakończona. Na wpół sparaliżowany, z trudem się poruszał.

Zmarł 12 listopada 2010 roku.

*1976 Innsbruck: skoki narciarskie, średnia skocznia – 28 m. na 55 start., skoki 74 m i 75 m  z  notą 211.0 (zw. H-G. Aschenbach, NRD – skoki 84,5 i 82 m z notą 252.0); duża skocznia – 37 m.  na 54 start. , skoki 81 m i  81,5 m z notą  168.0 (zw. K. Schnabl, Austria – skoki 97,5 m i 97 m z notą 234.8).

*1980 Lake Placid: skoki narciarskie, średnia skocznia – 10 m. na 48 start., skoki 86 i 82 m z notą 242,2 (zw. A. Innauer; Austria skoki 89 i 90 m z notą 266.3); duża skocznia – 22 m. na 50 start., skoki 104 m i 97 m z notą  214.3 (zw. J. Törmänen, Finlandia – skoki 114,5 i 117 m z notą 271.0).

Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 160; Pawlak, Olimpijczycy, s. 35; Porada, Igrzyska, s. 895, 961; Szatkowski, Stanisław  Marusarz, s. 144; Zieleśkiewicz, Encyklopedia, s. 24, 394, 395; Szatkowski, 50 lat WKS Zakopane, s. 344-352; Szatkowski, Od Marusarza do Małysza, s. 236-241.