RUT TADEUSZ (1931-2002)
inżynier, najlepszy polski młociarz lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych, trzykrotny olimpijczyk (1956, 1960, 1964), brązowy medalista z Rzymu (1960), mistrz Europy (1958).
Urodzony 11 października 1931 w Przeworsku, syn Stanisława (stolarz) i Zofii, ukończył Państwowe Liceum Budowlane we Wrocławiu (1950) oraz Wydział Inżynierii Sanitarnej i Wodnej PW, gdzie otrzymał tytuł magistra inżyniera urządzeń sanitarnych (1966). Młociarz (183 cm, 90 kg ) wrocławskich klubów: MKS Czarni (1949-1951), OWKS (1952-1953), Odry (1956-1957), Burzy (1958) i Legii Warszawa (1959-1967), podopieczny trenerów: Sławomira Zieleniewskiego i Pawła Kozubka.
41-krotny reprezentant Polski w meczach międzypaństwowych 1953-1966 (45 startów, 27 zwycięstw indywidualnych), 18-krotny rekordzista kraju (od 56.04 w 1954 do 67.07 w 1964) i 8-krotny mistrz Polski: w rzucie młotem (1955-1958, 1961, 1964, 1965) i w rzucie dyskiem (1956). Rekordy życiowe: kula – 15.82 (13 maja 1962 Poznań), dysk – 51.04 (11 kwietnia 1959 Łódź) i młot – 67.07 (27 października 1964 Himeji). 4-krotny uczestnik mistrzostw Europy (1954, 1958, 1962, 1966). Największy sukces odniósł podczas pamiętnych dla polskich lekkoatletów mistrzostw w Sztokholmie (1958), kiedy wywalczył tytuł mistrza Europy (64.78); w tym samym roku podczas meczu USA-Polska w Warszawie pokonał czołowego młociarza świata H. Connollyego, co sprawiło, że w rankingu światowym 1958 zajął 1. miejsce (trener Paweł Kozubek). Zasłużony Mistrz Sportu, wieloletni (także zasłużony) inżynier „Hydrobudowy” Warszawa. Dotknięty ciężką chorobą był inwalidą (1994). Po długotrwałym kryzysie – znów bywał wśród dawnych kolegów i rywali. Ktoś słusznie zauważył: Gdyby nie było Ruta, nie byłoby … Ziółkowskiego, „złotego” polskiego młociarza z Sydney (2000). Mimo uporczywej walki choroba okazała się w końcu silniejsza od mistrza Europy. Zmarł w Warszawie 27 marca 2002.
*1956 Melbourne: młot – w elim. osiągnął 58.07 (min. kwalifik. 54.00), w finale 14. msc na 15 start. z wynikiem 53.43 (zw. Amerykanin H. Connolly – 63.19); dysk – w elim. osiągnął 46.61 (min. kwalifik. 47.00) i odp. z konk. Chorąży polskiej ekipy na IO w Melbourne (1956).
*1960 Rzym: młot – w elim.osiągnął 60.73 (min. kwalifik. 60.00), w finale 3. msc na 15 start. z wynikiem 65.64 (zw. W. Rudenkow ZSRR – 67.10 ) i zdobył brązowy medal !
*1964 Tokio: młot – w elim. osiągnął 65.03 (min. kwalifik.63.00), w finale 10. msc na 15 start. z wynikiem 64.52 (zw. R. Klim ZSRR – 69.74).
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 313; Duński, Od Paryża, s. 752-753; Pawlak, Olimpijczycy, s. 219; Kurzyński, Indeks LA 1945-1956 (oprac. niepubl.); Łojewski, Mecze mężczyzn, s. 50, 354; Encyklopedia (Statystyczna) LA, s. 11, 72, 108, 119, 122, 140, 156; Mistrzostwa Europy, s. 130, 131; zur Megede, Die Geschichte der olympischen Leichtathletik, s. 145, 146, 148, 212, 213 , 284; MES, t. 2 , s. 361; APW, nr alb. 57535.
