Eugeniusz Michalak (1908-1988)




łyżwiarz i kolarz, olimpijczyk z Amsterdamu 1928, ślusarz.

Urodzony 28 października 1908 roku w Warszawie. Młodzieńcze zainteresowanie sportowe skoncentrował głównie na kolarstwie. Będąc kolejno zawodnikiem klubów warszawskich – Sokoła, WTC, Legii, Świtu, Fortu Bema, Syreny, Milicyjnego KS i Gwardii (1924-55).

Należał do grona najwszechstronniejszych zawodników polskich. Z 8 tytułów mistrza Polski trzy zdobywał w wyścigach przełajowych – 1929, 30, 33. Dwa w szosowym wyścigu drużynowym (1937) w forcie Bema i  w Syrenie (1938). Dwa w drużynowym torowym wyścigu na dochodzenie, jeden natomiast w torowym wyścigu dystansowym – 1931.

Czołowe lokaty zajmował także w mistrzowskich wyścigach ze startu wspólnego oraz w górach. Był jednym z głównych bohaterów Tour de Pologne – 2. miejsce w 1929 r.

Zimą przygotowując się do sezonu kolarskiego uprawiał łyżwiarstwo szybkie reprezentując barwy Polonii. I w tej dyscyplinie sportu osiągnął znaczne wyniki. 3-krotny mistrz Polski na 500m – 1934, 1500m – 1932 i w wieloboju – 1932. Wieloletni członek klubu seniora WTC. W zorganizowanym z okazji 100-lecia kolarstwa polskiego rankingu zajął 37. miejsce.

Zmarł w Warszawie 22 lipca 1988 r.

*Amsterdam 1928: szosowy wyścig indywidualny 168 km – 49. miejsce w wyścigu szosowym  drużynowym 13. miejsce na 15 ekip – czas 17:16:35. Zwyciężyli Duńczycy. Partnerzy w drużynie: S. Kłosowicz, J. Popowski, i I. Stefański.