100 lat temu – 14 sierpnia 1920 roku – podczas ceremonii otwarcia Igrzysk VII Olimpiady Antwerpia 1920 po raz pierwszy w historii na maszt wciągnięto flagę olimpijską.
Podczas tej samej ceremonii, w obecności króla Alberta I, członków MKOl i kilkudziesięciotysięcznej widowni, belgijski szermierz Victor Boin po raz pierwszy wypowiedział słowa uroczystego ślubowania sportowców: „W imieniu wszystkich zawodników przysięgam, że pragniemy stanąć do igrzysk olimpijskich we współzawodnictwie opartym na lojalności i poszanowaniu rządzących nimi przepisów oraz uczestniczyć w nich w duchu rycerskim, dla honoru naszych krajów i dla chwały sportu.”
Autorem przysięgi jest baron Pierre de Coubertin.
Pierwsza flaga znajduje się do dziś w siedzibie Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego w Lozannie. Na kolejnych igrzyskach używana jest jej kopia.
Symbol olimpijski (koła) – jeden z najbardziej rozpoznawalnych znaków na świecie – także zaprojektował Pierre de Coubertin – uczynił to w 1912 roku, a flagę w 1913. Wykonana została w zakładzie krawieckim „Bon Marche” w Paryżu. Flaga po raz pierwszy została wyeksponowana publicznie w amfiteatrze Uniwersytetu w Paryżu w 1914, podczas uroczystości z okazji 20-lecia podjęcia decyzji o wznowieniu igrzysk olimpijskich. Na igrzyskach zadebiutowała w 1920 roku.
Igrzyska w Antwerpii to także setna rocznica uznania słów „Citius-Altius-Fortius” (Szybciej-Wyżej-Mocniej) za oficjalne motto Międzynarodowego Ruchu Olimpijskiego.
Słowa te wypowiedział w 1891 roku Henri Didon – dyrektor École Albert le-Grand w Arcueil w pobliżu Paryża na apelu szkolnym podczas wręczania nagród zwycięzcom szkolnych zawodów sportowych w marcu 1891 roku, zachęcając w ten sposób uczniów do sportowej rywalizacji. Na zawodach był obecny baron Pierre de Coubertin, który później napisał krótkie sprawozdanie w biuletynie „Les Sports Athlétiques”, gdzie zacytował hasło Didona. Hasło zostało umieszczone w nagłówku pierwszego numeru Biuletynu MKOl (Bulletin du Comité International des Jeux Olympiques) w roku 1894 oraz na dyplomach pamiątkowych uczestników kongresu, ale w kolejności Citius-Fortius-Altius. Na II Kongresie Olimpijskim w Hawrze w roku 1897 przyjęto hasło „Citius-Altius-Fortius” jako dewizę Kongresu. Od Igrzysk w Antwerpii (1920) słowa te zostały oficjalnie uznane za motto międzynarodowego ruchu olimpijskiego. Pierre de Coubertin wpisał te słowa także w koła symbolu olimpijskiego z gałązką oliwną i umieścił na pierwszej fladze olimpijskiej. Z czasem motto usunięto z flagi.
*** *** *** ***
Flaga olimpijska jest jednym z najważniejszych symboli olimpijskich. Według Karty Olimpijskiej – pięć splecionych ze sobą kół jednakowej średnicy symbolizuje unię pięciu kontynentów oraz spotkanie sportowców z całego świata na Igrzyskach Olimpijskich. Flaga olimpijska ma sześć kolorów: pięć kół w kolorach – niebieski, żółty, czarny, zielony, czerwony oraz szósty – biały, który stanowi tło flagi. Kolory te symbolizują barwy znajdujące się na wszystkich flagach państwowych pięciu kontynentów. Wciągana jest na maszt na stadionie olimpijskim podczas ceremonii otwarcia i pozostaje tam przez całe igrzyska olimpijskie aż do ceremonii zamknięcia.
Przysięga olimpijska – w dawnej Olimpii składanie przysięgi należało do uroczystości inaugurujących zawody sportowe. Zawodnicy uroczyście ślubowali przed pomnikiem Zeusa-Horkiosa (Zeusa Strzegącego Przysięgi), że będą przestrzegali zasad olimpijskich.
PKOl