CHRONOWSKI LUDOMIR KRZYSZTOF
|
magister rehabilitacji, szpadzista z Krakowa, srebrny medalista w turnieju drużynowym igrzysk 1980.
Urodzony 31 października 1959 w Krakowie w rodzinie Bronisława (ślusarz z Nowej Huty) i Anieli Siwek, absolwent miejscowego XVII Liceum Ogólnokształcącego (1978) i krakowskiej AWF (1991), gdzie otrzymał tytuł magistra wf (specjalizacja: rehabilitacja ruchowa).
Szermierz (186 cm, 78 kg): Cracovii (1971-1985) i Budexu Częstochowa (1988-1990). Prawie osiem lat próbował odnieść sukces w walce na florety, ale bez skutku. I kiedy zamierzał skończyć z szermierką, w Krakowie zjawił się trener (rodem ze Lwowa) – Lesław Stawicki, który „zamienił” florecistę na szpadzistę. W nowej roli zdobył tytuł mistrza Polski w 1980 (był jeszcze w szpadzie wicemistrzem w latach 1979, 1986, 1988 oraz drużynowym MP w 1989 i 1990) i awansował do ekipy olimpijskiej. Odznaczony m.in. dwukrotnie złotym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe oraz Srebrnym i Złotym Krzyżem Zasługi.
*1980 Moskwa: szpada druż. – w grupie elim. (3 druż.) Polacy pokonali Kubę 12:4 (3 zw.) i przegrali z ZSRR 5:7 (1 zw.), zajmując 2. msc w grupie; w ćwierćfin. pokonali Szwecję 8:6 (4 zw.); w półfin. wygrali z Rumunią 8:4 (2 zw.); w finale ulegli Francji 4:8 (1 zw.) zdobywając srebrny medal. Partnerami w drużynie byli: P. Jabłkowski, A. Lis, M. Strzałka i L. Swornowski.
Srebrny medal pozostawił u naszych szpadzistów niedosyt. Sami przyznali, że w walce o złoty medal, który był tak blisko, nie zabrakło im umiejętności, ale wiary we własne siły. Kolejna próba za cztery lata (już z zupełnie innymi partnerami) zakończyła się kompletnym fiaskiem.
*1988 Seul: szpada ind. – 3. msc w pierwszej elim. grupowej (5 zaw.) z 2 zw., 1. msc w drugiej elim. grupowej (5 zaw.) z 4 zw., 5. msc w trzeciej elim. grupowej (6 zaw.) z 2 zw., odp. z konk.; szpada druż. – w grupie elim. (3 druż.) Polacy wygrali z Kuwejtem 9:1 i przegrali z Francją 4:9, zajmując 2. msc w grupie; w pierwszej rundzie walk bezpośrednich ulegli Szwecji 6:9 (3 zw.), odp. z turnieju (zw. Francja). Partnerami w drużynie byli: W. Gadomski, P. Kiełpikowski, C. Siess i B. Zych.
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 170; Pawlak, Olimpijczycy, s. 47; Kronika sportu, s. 1002; KS Cracovia 1906-1986, s. 166-167; MES, t. 2, s. 22; Borzęcki, Białą bronią, s. 6, 9 i dalsze; Łuczak, Szermierka w Polsce, s. 260 i dalsze; Duński, Od Paryża, s. 104; AAWF Kraków, sygn. 5419/S.
