ps. „Zdzisławski”, reprezentacyjny koszykarz Cracovii, olimpijczyk z Berlina (1936).
Urodzony 21 czerwca 1916 w Krakowie, syn Władysława i Heleny, wykształcenie średnie, urzędnik, trener, działacz sportowy.
Koszykarz tamtejszej Cracovii, mistrz Polski w jej barwach (1938), 9-krotny reprezentant kraju w meczach międzypaństwowych (1936-1937) i 1-krotny w piłce ręcznej (1938) – największy sukces sportowy odniósł na IO.
Po wojnie – działacz sportowy, członek Rady Seniorów KS Cracovia (odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi).
Zmarł w Krakowie 27 kwietnia 1983.
* 1936 Berlin: członek drużyny koszykówki, która w pierwszej kolejce przegrała z Włochami 28:44, ale w spotkaniu dodatkowym wyciągnęła wolny los, przechodząc do dalszych eliminacji. W drugiej rundzie Polacy przegrali z Japonią 31:43 wygrywając jednak w spotkaniu dodatkowym z Łotwą 28:23 i awansując do trzeciej rundy. Po zwycięstwie nad Brazylią 33:25 drużyna polska w ćwierćfinale wygrała z Peru (wo), w półfinale przegrała z Kanadą 15:42, a w pojedynku o brązowy medal uległa Meksykowi 12:26 zajmując 4 m. w turnieju (zw. USA). Partnerami w drużynie byli: F. Grzechowiak, Z. Kasprzak, J. Kopf, E. Łój, J. Patrzykont, Pluciński, Z. Różycki, P. Stok i E. Szostak.
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 187 (tu brak podstawowych danych biograficznych); 80 lat Cracovii, s. 152, 155, 163; Pawlak, Olimpijczycy, s. 68; Porada, Igrzyska, s. 826; USC Kraków, AZ 807/83/K.
