Stefan Fryc

FRYC STEFAN (1894-1943)

urzędnik bankowy, reprezentacyjny obrońca Cracovii, olimpijczyk z Paryża (1924), członek ruchu oporu rozstrzelany w Warszawie.

Urodzony 10 sierpnia 1894 w Nowej Wsi Szlacheckiej koło Krakowa, syn Izydora i Jadwigi z Kozłowskich uczęszczał do krakowskiego Gimnazjum św. Anny (1907-1914), ale naukę przerwała wojna i egzamin dojrzałości złożył w trybie eksternistycznym (1918). Wcielony do armii austriackiej (wrzesień1914) walczył na froncie serbskim i włoskim (podoficer). 1 listopada 1918 wstąpił do Wojska Polskiego i w składzie 6 pal (już jako oficer) walczył na froncie ukraińskim i wziął udział w wojnie polsko-bolszewickiej (1920).
Był słuchaczem Akademii Handlowej w Krakowie (1919-1920) pracując jednocześnie (po zakończonej wojnie) jako urzędnik w  Banku Kupiectwa Polskiego. Przeniósł się następnie do Powszechnego Banku Kredytowego, gdzie pracował aż do wybuchu II wojny światowej. Piłką nożną zainteresował się w okresie gimnazjalnym (1910), kiedy  to został członkiem Cracovii. Od października 1911 (wszedł do pierwszego zespołu) do listopada 1926 (zakończył karierę sportową) rozegrał w jej barwach 313 spotkań. Z drużyną tą zdobył tytuł mistrza Polski (1921) i rozegrał (1922-1924) 8 meczów w reprezentacji narodowej (podczas meczu z  Rumunią 3 września 1922 w Czerniowcach był jej kapitanem). Wystąpił także na IO. Zarówno w Cracovii jak i reprezentacji grał na pozycji lewego obrońcy. Wraz ze swym kolegą klubowym Ludwikiem  Gintelem tworzył na początku lat dwudziestych najlepszy duet obrońców w kraju. Panowała dość powszechna opinia, że był typem „kosyniera” dybiącego na kości przeciwników. W kampanii wrześniowej walczył w stopniu por. rez. art., choć żadne szczegóły nie są znane. W czasie okupacji przeniósł się do Warszawy, gdzie był żołnierzem AK. Aresztowany przez gestapo został przez sąd doraźny Policji  Bezpieczeństwa skazany na śmierć (lista z 9 listopada 1943 zawiera 50 nazwisk). Nie wiadomo w którym miejscu został rozstrzelany.

Bibl.: Słownik WF, 1996, z. 4, s. 78-79 (Ryszard Wryk); Tuszyński, Księga, s. 72; Kukulski, 80 lat Cracovii, s. 45, 46; Hałys, Piłka, s. 18 i dalsze; Mielech, Gole, s. 16, 148-150; Polakiewicz, Igrzyska, s. 248-250, 265; Głuszek, Leksykon 1999, s. 190 (tu błędna data i miejsce śmierci i brak zapisu startu olimpijskiego); Pawlak, Olimpijczycy, s. 72 ( tu także błędna data i miejsce śmierci); Gowarzewski, Biało-Czerwoni, s. 360; CAW: AP 539.
*1924 Paryż: lewy obrońca drużyny piłkarskiej, która w pierwszej kolejce przegrała z Węgrami 0:5 i odp. z turnieju. (zw. Urugwaj).  Skład zespołu polskiego: zob. Batsch Mieczysław.