GAJDA BOGDAN
|
podoficer WP, pięściarz warszawskiej Legii, mistrz Europy w wadze lekkopołśredniej (1977), olimpijczyk z Montrealu (1976) i Moskwy (1980).
Urodzony 26 sierpnia 1953 w Sokolnikach Starych koło Płońska, absolwent Zasadniczej Szkoły Zawodowej, podoficer WP. Pięściarz (179 cm, 69 kg) Górnika Pszów (1969-1975) i Legii Warszawa (1975-1988), jeden z najlepszych leworęcznych bokserów w kraju, obdarzony silnym ciosem. 9-krotny mistrz Polski: w wadze lekkiej (1974, 1976) i lekkopółśredniej (1977, 1978, 1980-1984), 7-krotny drużynowy mistrz kraju w barwach Legii (1975, 1980, 1981/82, 1982/83, 1984 -1986), 13-krotny reprezentant Polski w meczach międzypaństwowych 1974 -1984 (8 zwycięstw, 5 porażek).
Dwa razy uczestniczył w mistrzostwach świata (1974, 1978) – bez powodzenia, natomiast z mistrzostw Europy w Halle (1977) przywiózł złoty medal i tytuł mistrzowski, po zwycięskiej walce finałowej (4:1) z Ulrichem Beyerem (NRD). Na krajowym podwórku: zwycięzca turniejów „Złoty Pas Polusa” (1973) w kat. lekkiej, „Laur Wrocławia” (1977) i im. F. Stamma (1978) w kat. lekkopółśredniej. Stoczył 369 walk (327 zwycięstw – 4 remisy – 38 porażek). Tylko w lidze walczył 136 razy (118-5-13). Zasłużony Mistrz Sportu, odznaczony m. in. złotym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe.
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 191; Osmólski, Leksykon boksu, s. 49 (tu błędny rok urodzenia 1954); Kurzyński, Tysiąc wspaniałych (2), s. 62; Skotnicki, Od Olimpii do Atlanty, s. 201, 205; Pawlak, Olimpijczycy, s. 73.
*1976 Montreal: w. lekka – w pierwszej kolejce wygrał vo z Clevelandem Dennym (Gujana), w drugiej przegrał 0:5 z Wasilijem Sołominem (ZSRR) i odp. z konk. (zw. H. Davis, USA)
*1980 Moskwa: w. lekkopółśrednia – w pierwszej kolejce przegrał 1:4 z Shadrachem Odhiambo (Szwecja) i odp. z konk. (zw. P. Oliva, Włochy)
| « powrót do listy |
