Henryk Janiszewski




ps. „Buba”, ślusarz, trener, hokeista, obrońca Naprzód Janów, olimpijczyk z Lake Placid (1980).

Urodzony 20 lutego 1949 w Katowicach, syn Edwarda Franciszka i Hildegardy Jadwigi Pinocy, absolwent zasadniczej szkoły zawodowej (kierowca mechanik, obecnie pracuje jako kierowca). Hokeista (180 cm, 82 kg), obrońca Naprzodu Janów (1969-1981 i 1984-1987) i klubów austriackich: Zell am See (1981-1984), Kitzbuhel (1987-1989), 2-krotny wicemistrz Polski (1972, 1977) i 100-krotny reprezentant Polski (1971-1981), strzelec 8 goli.

Olimpijczyk (1980), uczestnik 6 turniejów o MŚ, w tym 2 w grupie A: 1974 Helsinki – 5 m. i 1979 Moskwa – 8 m. Grał najczęściej w parze z Andrzejem Słowakiewiczem i Henrykiem Gruthem. Po zakończeniu kariery zawodniczej – szkoleniowiec (Austria, Janów). Żonaty (Kazimiera Mika), ma syna Andrzeja (1973), także był hokeistą i grał w Naprzodzie Janów (1992-1998).

*1980 Lake Placid: członek drużyny hokejowej, która w grupie elim. pokonała Finlandię 5:4 i Japonię 5:1 oraz przegrała z Kanadą 1:5, Holandią 3:5 i ZSRR 1:8, zajmując 4. miejsce w grupie i 7-8 m. w turnieju. Skład drużyny zob. – Chowaniec Stefan.

Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 211; Pawlak, Olimpijczycy, s. 98-99; Klimontowicz, Ruch olimpijski, s. 61; Porada, Igrzyska, s. 956; Zieleśkiewicz, Encyklopedia, s. 94, 285;  USC Katowice, AU 48/1949/17; Wywiad środowiskowy (Władysław Zieleśkiewicz).