lek. weterynarii, hokeista Czarnych Lwów, mistrz i reprezentant Polski, olimpijczyk z St. Moritz (1948).
Urodzony 29 grudnia 1916 w Bielsku-Białej, syn Konstantego i Franciszki Rusińskiej, absolwent dwóch wyższych uczelni we Lwowie (inżynier i lek. weterynarii).
Hokeista Czarnych Lwów (1932-1939) z którymi zdobył tytuł mistrza Polski w 1935 roku, Spartaka Lwów (1940-1941), Wisły Kraków (1946-1948), Stali Katowice (1949-1950), KTH Krynica (1953-1954), 16-krotny reprezentant kraju, strzelec 4 bramek.
Po wojnie występował w barwach Wisły Kraków, KTH (1949) i Baildonu Katowice. Olimpijczyk (1948). Mieszkał we Wrocławiu, gdzie pracował w Wojewódzkim Urzędzie Weterynarii.
Zmarł we Wrocławiu 23 marca 1998.
*1948 St. Moritz: członek drużyny hokejowej, która po zwycięstwach nad Austrią 7:5 i Włochami 13:7 oraz porażkach z USA 4:23, Kanadą 0:15, CSR 1:13, W. Brytanią 2:7, Szwajcarią 0:14 i Szwecją 2:13 zajęła 6. miejsce w turnieju. Skład drużyny zob. – Bromowicz Henryk.
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 214 (tu brak danych biograficznych); Pawlak, Olimpijczycy, s. 102 (braki jak wyżej); Domański, Śladem, s. 179, 181, 183, 187; Porada, Igrzyska, s. 829; USC Warszawa Śródmieście, AU ZB-664/71/1918 (12.05.2003); USC Wrocław, AZ 1789/98; Wywiad środowiskowy.