Maria Kamrowska-Nowak




płotkarka i wieloboistka z Gdańska, uczestniczka IO w Barcelonie (1992).

Urodzona 11 marca 1966 w Starogardzie Gdańskim, córka Józefa i Maksymilii Marii z d. Wiśniewska, absolwentka szkoły średniej. Lekkoatletka MKS – AZS – AWF Gdańsk (1985-1997) i Skry Warszawa (1998), podopieczna trenera i późniejszego męża Sławomira Nowaka, specjalizująca się w biegu na wysokich płotkach i wieloboju (176 cm, 68 kg ). 4-krotna mistrzyni kraju na otwartym stadionie w biegu na 100 m pł (1989, 1990, 1993, 1994 ) i 3-krotna mistrzyni Polski w hali: 60 m. pł (1990, 1992) i 200 m. (1992). Rekordy życiowe: 100 m ppł – 13.25 (25 lipca 1993 Kielce) i 7-bój – 6263 (2 sierpnia 1992 Barcelona).

2-krotna uczestniczka mistrzostw świata i Europy (trzykrotnie nie ukończyła konkurencji), swoje miejsce wśród zawodniczek starego kontynentu udokumentowała podczas czterech startów w Pucharze Europy w wielobojach zajmując następujące lokaty: 1991 (9) , 1993 (6) , 1997 (8) i 1998 (9). Brązowa medalistka Uniwersiady w Sheffield (1991) – 6279 pkt.

*1992 Barcelona: lekkoatletyka, 7-bój – 10 m. na 32 start. z wynikiem 6263 (zw. J. Joyner-Kersee USA – 7044). Wyniki ind.: 100 m pł – 13.48, wzwyż – 1.70, kula – 14.49, 200 m – 24.40, w dal – 6.12, oszczep – 44.12, 800 m – 2.10.96.

Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 220; Pawlak, Olimpijczycy, s. 109 (nieprecyzyjne dane dot. kariery sportowej); Gebert .Poczet olimpijczyków, s. 109; MP kobiet 1945-2002 (oprac. PZLA nie publ.); Wyniki HMP 1933-2002 (oprac. nie publ.); Encyklopedia (Statystyczna) LA, s. 191, 211, 249 ; „Lekkoatleta” 1992, nr 9, s. 35; USC Starogard Gdański, AU 254/1966.