narciarz, olimpijczyk z Ga-Pa (1936).
Urodzony 8 maja 1909 w Kościelisku, wykszt. podstawowe, z zawodu leśnik, strażnik wysokogórski. Od najmłodszych lat uprawiał narciarstwo biegowe w klubach: SN PTT Zakopane (1927-1931), Strzelca Zakopane (1932-1937) i PW Leśnika Zakopane (1938-39). Zdobył 4-krotnie tytuł mistrza Polski: w biegu na 18 km (1936, 1938), 50 km (1934) i w sztafecie 4×10 km (1937) oraz trzykrotnie został wicemistrzem Polski: na 18 km (1935) i 50 km (1932, 1938).
Był również uczestnikiem MŚ: 1934 Solleftea: 77. miejsce (18 km), 5. miejsce (4×10 km), 1935 Szczyrbskie Jezioro: 13. miejsce (50 km), 1938 Lahti: 8. miejsce (4×10 km). Po zakończeniu kariery sportowej działacz sportowy. W czasie wojny żołnierz AK ps. „Bicz”, walczył w partyzantce AK w Tatrach. Wsławił się udaremnieniem niemieckim strzelcom alpejskim przedostanie się od strony Giewontu do partyzantów słowackich i radzieckich. Odznaczony Krzyżem Walecznych.
Zmarł 12 listopada 1992 w Zakopanem.
*1936 Garmisch-Partenkirchen: biegi narciarskie, 18 km – 43 miejsce na 75 start. z czasem 1:27.31,0 (zw. Szwed E. Larson 1:14.38,0); 50 km – 26. miejsce na 36 start. z czasem 4:06.26,0 (zw. Szwed E. Viklund – 3:30.11,0); 4×10 km – 7. miejsce na 16 start. z czasem 2:58.50,0 (zw. Finlandia – 2:41.33,0). Partnerami w sztafecie byli: B. Czech, M. Górski, M. Woyna.
Bibl.: Zieleśkiewicz, Encyklopedia, s. 102, 378, 388, 390 (tu data śmierci: 12.11.1992 Kościelisko); Głuszek, Leksykon, s. 222 (tu brak daty śmierci); Pawlak, Olimpijczycy, s. 111(tu data śmierci: 16.11.1992 Kościelisko); Kapeniak, Tatrzańskie diabły, s. 32 i dalsze; Kronika sportu, s. 951; MES, t. 1, s. 263; Porada, Igrzyska, s. 823; Szatkowski W., Marusarz, s. 36, 45, 46, 57, 59, 97, 98; UG Kościelisko, pismo z 10.09.2002.
