Andrzej Kobylański

1

Medale igrzysk olimpijskich

1

KOBYLAŃSKI ANDRZEJ

ps. „Kobi”, piłkarz, wychowanek świętokrzyskiego KSZO, zawodnik klubów niemieckich, srebrny medalista olimpijski z Barcelony (1992).

Urodzony 31 lipca 1970 w Ostrowcu Świętokrzyskim, absolwent Szkoły Budowlanej w Sandomierzu. Piłkarz (182 cm, 72 kg), lewy pomocnik, wychowanek Klubu Sportowego Zakładów Ostrowieckich w Ostrowcu Świętokrzyskim (1984-1989). Grał na wszystkich pozycjach, nawet w bramce, zawodnik Siarki Tarnobrzeg 1989-1992, liga. Tu trener Janusz Gałka poznał się na jego talencie i jemu najwięcej zawdzięcza.

Zawodnik klubów niemieckich: 1. FC Koeln (1993), Tennis – Borussia Berlin (1993-1994), Hannover 96 – 1994-1995 (tu jesienią 1994 podczas meczu przeciwko Fortunie Köln (4:1) zdobył dla swego zespołu wszystkie cztery bramki), SV Waldhof Mannheim (1995-1997), ponownie Widzewa Łódź (1997-1998) i ponownie Hannoveru 96 (1999-2000).

6-krotny reprezentant Polski (6 A), zadebiutował w meczu z Łotwą (1992) i ostatni mecz zagrał z Finlandią (1993). Miał w Niemczech „dobrą prasę”. Zdobywał efektowne bramki (często głową, co było jego specjalnością).

* 1992 Barcelona: napastnik drużyny piłkarskiej, która w grupie elim. (4 druż.) wygrała z Kuwejtem 2:0 i Włochami 3:0 oraz zremisowała z USA 2:2, zajmując 1. miejsce w grupie; w ćwierćfin. pokonała Katar 2:0, w półfin. zwyciężyła Australię 6:1 i w finale przegrała z Hiszpanią 2:3 zdobywając srebrny medal. Kobylański wystąpił w meczu z USA, Katarem i Hiszpanią. Skład drużyny zob. – Adamczuk Dariusz.

Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 229 (tu błędna data urodzenia 2.09.1970 Tarnobrzeg); EP Fuji: Widzew, s. 166, Rocznik 92-93, t. 5, s. 38, Biało-Czerwoni, t. 20, s. 170; Gowarzewski, Biało-Czerwoni, s. 364; Pawlak, Olimpijczycy, s. 120; Duński, Od Paryża, s. 346.