nauczyciel wf, zapaśnik z Białobrzegów, olimpijczyk z Monachium (1972) i Montrealu (1976), wybitny i zasłużony trener, wychowawca wielu znakomitych zawodników.
Urodzony 3 lutego 1950 w Białobrzegach pod Warszawą, syn Adama, absolwent Liceum Ogólnokształcącego w Radomiu (1970) i katowickiej AWF (1976), gdzie otrzymał tytuł magistra wf i uprawnienia trenera II kl. (1979).
Zapaśnik (176 cm, 76 kg) stylu klasycznego (wagi półśredniej i średniej), reprezentant Radomiaka (1965-1968, trener Michał Kosno) i GKS Katowice (1969-1979), trener Jan Adamaszek); w kadrze narodowej podopieczny Janusza Tracewskiego, który przez wiele lat przygotowywał go na swego następcę. 4-krotny mistrz Polski w w. półśredniej – 1971, 1973, 1974 i średniej – 1976, finalista MŚ 1971(5 m.), 1978 (6 m.) i ME 1972 (6 m.), 1973 (5 m.), 1974 (6 m.), 1975 (5 m.), 1977 (4 m.) był bez reszty oddany zapasom. Bardzo pracowity i ambitny (świetny taktyk), niestety na matach świata nie osiągnął spodziewanych, wielkich wyników (zabrakło mu też trochę szczęścia), ale całą pasję, doświadczenie i wiedzę przeniósł na profesję szkoleniowca i trenera. Tu osiągnął zadziwiająco wspaniałe rezultaty.
Najpierw asystent Tracewskiego (1979), od 1980 objął prowadzenie kadry narodowej stylu klasycznego, z którą pracował do 1992. Współtwórca, nie tylko zresztą olimpijskich sukcesów, takich zawodników jak: J. Choromański, W. Dziadura, B. Daras, A. Głąb, R. Kopański, A. Malina, P. Stępień, J. i M. Traczowie, R. Wrocławski, R. Wolny, A. Wroński i W. Zawadzki. Statystyki podają, że w okresie „rządów Krzesińskiego” polscy zapaśnicy zdobyli (IO, MŚ, ME, Turniej Przyjaźni 1984) 59 medali w tym: 14 złotych, 21 srebrnych i 24 brązowe. Trener roku 1987, Mistrz Sportu, odznaczony m. in. Krzyżem Kawalerskim (1988) i Oficerskim (1996) OOP.
*1972 Monachium: zapasy, styl klas., w. średnia 74 kg – w pierwszej kolejce zremisował 2:2 z W. Schroeterem (RFN), w drugiej wygrał 3:1 z I. Date (Japonia), w trzeciej uległ w 8.47 min. J. Karlssonowi (Szwecja) i odp. z turnieju zajmując 11-13 m. (zw. V. Macha CSRS).
*1976 Montreal: zapasy, styl klas., w. półśrednia 74 kg – w pierwszej kolejce przegrał przez dyskw. z M. Huhtalą (Finlandia), w drugiej wygrał przez dyskw. z I. Barbanem (Kuba), w trzeciej uległ w 1.14 min. K. – D. Gopfertowi (NRD), odp. z konk. zajmując m. 11-12 (zw. A. Bykow ZSRR).
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 245; Pawlak, Olimpijczycy, s. 138; Klimontowicz, Ruch olimpijski, s. 65; Staniszewski, Dzieje, s. 142; Kronika sportu, s. 1014, 1015; Księga sportu polskiego, s. 538; Godlewski, Olimpijskie turnieje, s. 217, 218, 236, 240; Lipski, MEZ (w przygotowaniu do druku); Wywiad środowiskowy.
