PACYŃSKI ANTONI KAZIMIERZ
lekarz weterynarii, czołowy jeździec polski w latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych (skoki, ujeżdżenie), olimpijczyk z Meksyku (1968).
Urodzony 29 maja 1943 w Jarosławiu, syn Jacka (trenera i działacza jeździectwa) i Anny Krzyształowicz, absolwent Liceum Ogólnokształcącego im. S. Żeromskiego w Bartoszycach (1961), Wydziału Weterynarii warszawskiej SGGW 1966 (lekarz weterynarii) oraz WSWF Poznań i Wydziału Zootechniki AR i T w Olsztynie, zawodnik (176 cm, 75 kg) LZS Służewiec, Legii Warszawa, ale przede wszystkim LZS Liski (1957-1975), którego barwy reprezentował najdłużej. Zadziwił fachowców już jako 15-latek (pierwszy trener mjr Wiktor Olędzki) zdobywając w gronie seniorów tytuł wicemistrza Polski w skokach na koniu Bosman (1957). Swoje duże już umiejętności i talent zademonstrował i potwierdził podczas mistrzostw Europy juniorów (także w skokach), kiedy w Wenecji (1960) na Bolgami wywalczył (ind. i druż.) srebrne medale. W ciągu długiej kariery sportowej zdobył m.in.: 4-krotnie tytuł mistrza Polski: w skokach (1963), ujeżdżeniu (1971, 1972, 1974) oraz 7-krotnie I wicemistrza kraju: w skokach (1957, 1960, 1966, 1975), ujeżdżeniu (1970, 1976, 1978) i 5-krotnie tytuł II wicemistrza Polski: w skokach (1965, 1967), ujeżdżeniu (1966, 1973, 1975). Podczas MP dosiadał koni: Bosmana, Bolgami, Don Hubertusa, Chrenowską, Remusa i Postawę (w skokach) i Fordona, Leonidasa i Porfira (w ujeżdżeniu). Uczestnik 17 konkursów Pucharu Narodów (1963-1976) podczas których osiągnął 2 zwycięstwa. Świetnie spisał się w kilku międzynarodowych konkursach, walnie przyczyniając się do trzeciego miejsca polskich jeźdźców: w Pucharze Narodów w Rotterdamie (1963), w walce o Wielką Nagrodę Rotterdamu (1966) i podczas Pucharu Narodów na CHIO w Olsztynie (1967), kiedy to na Fordonie miał dwa bezbłędne przejazdy. Brat Tomasza (!), Marcina i Piotra, którzy także uprawiali jeździectwo. Zasłużony Mistrz Sportu. Żonaty (Barbara, lekarz weterynarii), ma trzy córki (Agnieszka, Jadwiga, Justyna). Dyrektor Stadniny Koni w Liskach.
Bibl.: Leksykon 1999, s. 291 (tu błędnie: 11 m. druż.); Pawlak, Olimpijczycy, s. 194; Jeźdźcy olimpijscy, s. 60-63 (tu błędnie 15-krotny medalista MP); Habinowska, Ludzie i konie, s. 118, 124, 125, 129 i dalsze; Kronika Sportu, s. 900; Księga Sportu, s. 479, 480; MES, t. 2, s. 238; Porada, Igrzyska, s. 871-872; Baza danych Muzeum Łowiectwa i Jeździectwa w Warszawie; Wywiad z zawodnikiem.
*1968 Meksyk: konkurs skoków ind. – 38 m. na 39 start. z wynikiem 37.25 p.k. (zw. W.C. Steinkraus USA – 4.00 p.k. na koniu Snowbound); konkurs skoków druż. – 10 m. na 14 start. z wynikiem 223.25 p.k. (zw. Kanada -102.75 p.k.). Partnerami Pacyńskiego (dosiadał konia Cyrrus, który po igrzyskach zakończył karierę sportową) byli: J. Kowalczyk i P. Wawryniuk.
| « powrót do listy |
