instruktor jeździectwa, wukakawista z Sopotu, olimpijczyk z Seulu (1988).
Urodzony 13 września 1956 w Sopocie, syn Czesława i Heleny Iwańskiej, absolwent Liceum Ogólnokształcącego dla Pracujących w Gdyni (1992), jeździec (178 cm, 71 kg) JLKS Sopot (1974-1989) – trener Andrzej Orłoś. Jeden z najzdolniejszych wukakawistów – 2-krotny mistrz Polski 1981, 1982 (na Dajaku) oraz 2-krotny drużynowy (JLKS Sopot) zdobywca PP w ujeżdżeniu i WKKW.
Uczestnik mistrzostw świata i Europy (brązowy medalista w drużynie z Horsens 1981, także na Dajaku).
*1988 Seul: jeździectwo, WKKW ind. – 21 m. na 50 start. z wynikiem 163.40 p.k. (zw. M. Todd N. Zelandia na Charismie – 42.60 p.k.); WKKW druż. – 4 m. na 10 start. z wynikiem 389.60 p.k. (zw. RFN – 225.95). Partnerami Rafalaka, który dosiadał Dźwinogróda byli: B. Jarecki, E. Koczorski i K. Rogowski.
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 307-308; Pawlak, Olimpijczycy, s. 213 (tu brak miejsca urodzenia); Habinowska, Ludzie i konie, s. 226, 233, 238, 334, 360, 405; Jeźdźcy olimpijscy, s. 85-88; Gebert, Poczet olimpijczyków, s. 130; Baza danych Muzeum Łowiectwa i Jeździectwa w Warszawie; Wywiad środowiskowy.
