student, rekordzista Polski w rzucie oszczepem, olimpijczyk z Sydney (2000).
Urodzony 16 maja 1972 w Kołobrzegu, syn Ryszarda i Marii, absolwent miejscowego Liceum Ogólnokształcącego 1991 (studiował ekonomię w Poznaniu). Lekkoatleta (188 cm, 93 kg) Sztormu Kołobrzeg (1988-1991 i 1994-1997), AZS Poznań (1992-1993), Browaru Schöller Namysłów (1998 -1999), AZS – AWF Gorzów Wlkp. (2000-2001), Flory Praszka Namysłów (2002) i Medicolux – Kat Namysłów (2003), specjalizujący się w rzucie oszczepem (trenował pod okiem b. rekordzisty świata Niemca Uwe Hohna w Poczdamie i Henryka Olszewskiego).
5-krotny reprezentant Polski w meczach międzypaństwowych 1994-2003 (5 startów, 1 zwycięstwo indywidualne), 4-krotny rekordzista kraju: 83.23 , 83.98, 85.78 i 86.77 (16 czerwca 2002 Warszawa), który jest jego rekordem życiowym. 3-krotny mistrz Polski (2001, 2002, 2003). Uczestnik mistrzostw świata w Sewilli (1999) i Edmonton (2001), gdzie odpadł w eliminacjach, ME w Budapeszcie 1998 (11 m.) i w Monachium 2002 (7 m.) oraz superligi Pucharu Europy w Annecy 2002 (5 m.) i we Florencji 2003 (3 m.). Swoją międzynarodową karierę rozpoczął tytułem wicemistrza świata juniorów w Płowdiw (1990), gdzie uzyskał 72.76. Jako nastolatek stracił wskazujący palec prawej rzucającej ręki, co jednak – jak wielokrotnie stwierdził – nie przeszkadza mu w karierze oszczepnika.
*2000 Sydney: lekkoatletyka, rzut oszczepem – 5 m. w grupie A elim. (18 zaw.) z wynikiem 83.98 (min. kwalifik. – 83.00), 10 m. w finale (12 zaw.) z wynikiem 82.30 (zw. J. Żelezny Czechy – 90.17).
Bibl.: „Lekkoatleta” 2000, s. 210; „Lekkoatleta” 1991-1996 (miesięcznik), 1997-2002 (rocznik); Kurzyński, Mecze mężczyzn 1984-2003 (oprac. niepubl.).
