WIŚNIEWSKI JÓZEF (1940-1996)
|
magazynier, hokeista, reprezentacyjny bramkarz z Torunia, olimpijczyk z Innsbrucku (1964).
Urodzony 1 listopada 1940 w m. Sławkowo k. Chełmży, syn Władysława i Weroniki Wielewickiej wykształcenie podstawowe, magazynier. Hokeista (168 cm, 76 kg), bramkarz Pomorzanina Toruń (wychowanek tego klubu, grał w nim aż do zakończenia kariery sportowej). 56-krotny reprezentant Polski (1963-1966). Olimpijczyk (1964) i uczestnik 3 turniejów o MŚ: 1963 Sztokholm – 12 m. (gr. B-4), 1965 Finlandia – 9 m. (gr. B-1), 1966 Ljubljana – 6 m. Żonaty (Krystyna Maria Czajkowska), miał syna Szymona (1968). Brat Tadeusza Wiśniewskiego (1944-1999), czołowego hokeisty Pomorzanina. Zmarł w Toruniu 9 stycznia 1996 (zawał serca w drodze powrotnej z ligowego meczu Pomorzanina) i tam też jest pochowany.
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 364 (tu brak daty śmierci); Pawlak, Olimpijczycy, s. 283 (tu brak jak wyżej); Porada, Igrzyska, s. 857; Domański, Śladem, s. 179-180; Zieleśkiewicz, Encyklopedia, s. 229; USC Toruń, pismo z 30.04.2003; USC Chełmża, AU 141/1940; Wywiad środowiskowy.
*1964 Innsbruck: bramkarz drużyny hokejowej, która po przegranym meczu elim. z RFN 1:2, wygrała następnie z Rumunią 6:1, Norwegią 4:2, Węgrami 6:2, Włochami 7:0, Jugosławią 9:3, Austrią 5:1 oraz przegrała z Japonią 3:4 zajmując 1 m. w grupie B i 9 m. w całym turnieju (zw. ZSRR). Skład drużyny zob. – Fonfara Andrzej.
| « powrót do listy |
