Historia budowy Centrum Olimpijskiego sięga początku lat osiemdziesiątych, kiedy to opracowano koncepcję, a potem założenia projektowe inwestycji. W pierwszej połowie 1986 roku PKOl wystąpił do Stołecznego Biura Planowania Urzędu m.st. Warszawy o wskazanie lokalizacji pod budowę. W marcu 1987 r. otrzymaliśmy z Biura Planowania Rozwoju Warszawy decyzję o ustaleniu lokalizacji wraz z wstępnymi wytycznymi urbanistycznymi. Było to przyrzeczenie otrzymania terenu bezpośrednio przylegającego do obiektów sportowych Klubu Sportowego „Spójnia”, na terenie dzielnicy Żoliborz. 16 grudnia 1988 roku podpisana została umowa pomiędzy Prezydentem m.st. Warszawy, a PKOl, w sprawie warunków realizacji inwestycji ustalająca nasze zobowiązania m.in. do udziału w kosztach uzbrojenia terenu oraz konieczności wniesienia odpowiednich opłat w dwóch ratach (drugą ratę wpłaciliśmy w styczniu 1991 roku). Ostatecznie prawo użytkowania wieczystego do gruntu Polski Komitet Olimpijski formalnie nabył 17 stycznia 1994 roku po podpisaniu aktu notarialnego z Gminą Żoliborz. Podstawę prawną aktu stworzyła uchwała Rady Gminy Żoliborz, która przekazała teren w wieczyste użytkowanie w trybie bezprzetargowym. Od tego momentu rozpoczęły się poszukiwania inwestora dla realizacji tego przedsięwzięcia. Dopiero jednak w 2000 roku, po wielu latach poszukiwania partnera strategicznego i niezwykle trudnych negocjacjach, PKOl wybrał w przetargu ofertę firmy Echo Investment S.A. z Kielc. Rok później, 10 grudnia 2001, burmistrz Gminy Warszawa-Centrum wydał ostateczną decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Ostateczna umowa o generalnej realizacji inwestycji przez Echo Investment S.A. została podpisana 9 października 2002 roku.