metalurg, szpadzista ze Lwowa, olimpijczyk z Helsinek (1952).
Urodzony 4 października 1929 we Lwowie, syn Adama i Anny Kuźmińskiej, absolwent Technikum Mechanicznego w Krakowie (gdzie przeżył wojnę). Szermierz (198 cm, 80 kg) wrocławskiej Gwardii (zawodnik leworęczny). Brązowy medalista MP w szpadzie (1952) i drużynowy wicemistrz Polski, także w szpadzie (1952). Olimpijczyk. Po zakończeniu kariery zawodniczej nie utrzymywał kontaktów ze środowiskiem sportowym.
Zmarł we Wrocławiu 25 października 2000 r.
*1952 Helsinki: szpada ind. – 1 m. w grupie elim. z 5 zw. , 8 m. w grupie ćwierćfin. z 3 zw., odp. z konk.; szpada druż. – w grupie elim. Polacy przegrali z W. Brytanią 7:10 i Szwecją 0:9, zajmując 3 m. i odp. z konk. Partnerami w drużynie byli: Z. Grodner, J. Nawrocki, A. Przeździecki i W. Rydz.
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 240 (tu brak danych biograficznych); Pawlak, Olimpijczycy, s. 132 (braki jak wyżej); Borzęcki, Białą bronią, s. 6, 10, 70, 183; Łuczak, Szermierka w Polsce, s. 236, 240, 251, 296, 316; Wywiad środowiskowy (27.11.2002).
