Aleksander Kłak

1

Medale igrzysk olimpijskich

1



ps. „Alek”, bramkarz olimpijskiej reprezentacji Polski (1992), niezwykły talent dręczony kontuzjami, srebrny medalista z Barcelony (1992).

Urodzony 24 listopada 1970 w Nowym Sączu, absolwent Liceum Wytwórni Urządzeń Chłodniczych w Dębicy. Piłkarz (185 cm, 86 kg), bramkarz, wychowanek Dunajca Nowy Sącz (1980-1985), zawodnik Igloopolu, potem Pegrotouru Dębica (1985-1993, liga), Olimpii Poznań (1993, liga), Górnika Zabrze (1994-1995, liga) oraz klubów niemieckich: SV Straelen (1995), FC Homburg (1995), BSC Bonn (1996) i wreszcie belgijskiego Royal Antwerp FC.

Od najmłodszych lat uważany za wielki talent bramkarski występował w zespołach narodowych: w 6 drużynach młodzieżowych rozegrał 75 spotkań, w kadrze młodzieżowo- olimpijskiej 30 oraz 11 w reprezentacji A (debiut z Łotwą w 1992 i ostatni mecz z Gruzją w 1997). Polski bramkarz (jego sportowym idolem był Harald „Toni” Schumacher), niestety nie mógł  w pełni zdyskontować olimpijskiego występu i zdobytej tam sławy.

Na przeszkodzie w realizacji parafowanych już często kontraktów (Blackburn Rovers, Olympique Marsylia, Dragon Seul) stanęły: odnawiająca się kilkakrotnie kontuzja barku (początek 1991 przed IO w Barcelonie, potem dwie operacje) i także ciągnąca się miesiącami kontuzja stawu kolanowego. Tylko cechom charakteru „chłopca z gór” zawdzięcza dalszą, choć już nie tak efektowną karierę bramkarską.

*1992 Barcelona: bramkarz drużyny piłkarskiej, która w grupie elim. (4 druż.) wygrała z Kuwejtem 2:0 i Włochami 3:0 oraz zremisowała z USA 2:2, zajmując 1. miejsce w grupie; w ćwierćfin. pokonała Katar 2:0, w półfin. zwyciężyła Australię 6:1 i w finale przegrała z Hiszpanią 2:3, zdobywając srebrny medal. Kłak wystąpił we wszystkich meczach. Skład drużyny zob. – Adamczuk Dariusz.

Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 228-229; EP Fuji: Górnik Zabrze, s. 180, Biało-Czerwoni, t. 20, s. 169, Rocznik 92-93, t. 5, s. 38, Rocznik 98-99, t. 22, s. 13, 21; Gowarzewski, Biało-Czerwoni, s. 363; Pawlak, Olimpijczycy, s. 118; Duński, Od Paryża, s. 338; Kto jest kim, Ed. III, 1993, s. 299-300.