NARTOWSKI ANDRZEJ JANUSZ (1931-2003)
inżynier, czołowy koszykarz warszawskiego AZS i Polski (1953-1964), kapitan wicemistrzowskiej drużyny ME we Wrocławiu (1963), olimpijczyk z Rzymu (1960).
Urodzony 14 listopada 1931 w Kaliszu, syn Feliksa i Wandy Leokadii Stępniewskiej, absolwent Gimnazjum im. Tadeusza Reytana i Liceum im. Stefana Batorego w Warszawie oraz Wydziału Maszyn i Urządzeń Rolniczych PW (1958), gdzie otrzymał tytuł inżyniera mechanika.
Koszykarz (193 cm / 70 kg) AZS Warszawa (do 1964), wychowanek trenera Zygmunta Olesiewicza. Jeden z najwybitniejszych zawodników polskich w tej dyscyplinie sportu. Mimo pozorów (niska waga ciała przy sporym wzroście, stąd jeden z przydomków Długa Tyka) był bardzo wytrzymały i silny fizycznie. Celował w rzutach z dystansu, ale grając na obwodzie rzucał właściwie z każdej odległości. Wesoły, koleżeński z dużym poczuciem humoru był jednocześnie tzw. twardzielem – napisali o nim koledzy w pośmiertnym pożegnaniu. Charakter, silna wola, wytrwałość w treningach zaprowadziły go na szczyty sportowej kariery. A była ona długa i owocna. Zaczął od tytułu mistrza Polski szkół średnich (1951), a potem przez 15 lat był jednym z najwybitniejszych „Czarodziejów z Bielan”, super strzelcem ligowych zmagań o mistrzostwo kraju, jedną z gwiazd, ulubieńcem kibiców.
Reprezentował też barwy narodowe (1953-1963) rozgrywając 165 spotkań (zdobył w sumie 1160 pkt. m. in. podczas IO w Rzymie i czterokrotnie w ME (1955 Budapeszt – 5., 1959 Stambuł – 6.). Był kapitanem drużyny, która podczas wrocławskich mistrzostw Europy (1963) odniosła największy sukces w historii naszej koszykówki zdobywając srebrny medal.
Po zakończeniu kariery sportowej w kraju (1964) – wyjechał do Francji (1965), gdzie przez wiele lat pracował w firmie Renault w Paryżu i dał się poznać jako doskonały fachowiec. Jego wysokie umiejętności zostały docenione. Reprezentował swoją firmę w Ameryce Południowej (Brazylia, Meksyk). Utrzymywał kontakt z krajem, bywał na towarzyskich spotkaniach (ostatni raz w maju 2002).
Zmarł w Paryżu 3 września 2003 i tam też jest pochowany.
*1960 Rzym: członek drużyny koszykówki, która w grupie elim. pokonała Hiszpanię 75:63 i Filipiny 86:68 oraz przegrała z Urugwajem 72:76, zajmując 2. miejsce; w grupie półfin. przegrała z CSRS 75:88, Brazylią 68:77 i Włochami 68:74, zajmując 4. miejsce, w pojedynku o lokaty 5-8. Polacy pokonali Urugwaj 64:62 i przegrali z Jugosławią 81:95 zajmując 7. miejsce w turnieju. Skład drużyny zob. – Dregier Zbigniew.
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 279; Pawlak, Olimpijczycy, s. 178; MES, t. 2, s. 199; Porada, Igrzyska, s. 851; USC Kalisz, AU 405/1932/II; APW, nr ind. 36228.