lekkoatleta, skoczek w dal, olimpijczyk z Tokio (1964) i Meksyku (1968).
Ur. 1.05.1942 Jaworzno
PK: MKS Mysłowice 1961, Victoria Jaworzno 1962–1963, Górnik Zabrze 1964–1972
Trener: Tadeusz Starzyński
Uczestnik: ME (1): 1966 Budapeszt – 10 m. (7.31), Europejskich Igrzysk Halowych (1): 1967 Praga – 3 m. (7.74), finału PE (2): 1965 Stuttgart – 6 m. (7.33), 1967 Kijów – 2 m. (7.88), Światowego Festiwalu Młodzieży i Studentów (1): 1962 Helsinki – 3 m. (7.25). 19-krotny reprezentant Polski w meczach międzypaństwowych (1962–1968), 19 startów, 5 zwycięstw indywidualnych. Jest pierwszym Polakiem, który skoczył w dal ponad 8 metrów. 2-krotny rekordzista Polski: w dal – 7.96 (26.09.1964 Poznań), 8.11 (17.08.1968 Chorzów).
5-krotny mistrz Polski: w dal (1963, 1964, 1966–1968). Rekordy życiowe: w dal – 8.11 (17.08.1968 Chorzów), trójskok – 15.59 (30.07.1967 Białystok).
Absolwent technikum górniczego (1969). Mistrz Sportu, odznaczony m.in. Srebrnym Krzyżem Zasługi. Swoją karierę sportową opisał w książce „Czy warto” (1995).
Zmarł 15 września 2020 roku.
*1964 Tokio: lekkoatletyka, skok w dal – w elim. (32 zaw.) osiągnął 7.46 (minimum kwalifik. 7.60), w finale 8 m. (12 zaw.) z wynikiem 7.26 (zw. L. Davies, W. Brytania – 8.07).
*1968 Meksyk: lekkoatletyka, skok w dal – w elim. osiągnął 7.70 (minimum kwalifik. 7.65), w finale 8 m. (16 zaw.) z wynikiem 7.94 (zw. R. Beamon, USA – 8.90).