ps. „Krakus”, podoficer zawodowy Wojska Polskiego, strzelec 25 pp., partyzant AL. i AK.
Urodzony 21 marca 1901 w m. Synowódzko Wyżne, woj. stanisławowskie, syn Władysława i Marii, po ukończeniu szkoły podstawowej i odbyciu zasadniczej służby wojskowej pozostał w Wojsku Polskim (od 3 grudnia 1924). Podoficer zawodowy po odbyciu nauki w Szkole podoficerskiej 25 pp. w Piotrkowie Trybunalskim (1925) i Szkole Podoficerów Zawodowych Piechoty nr 8 w Grudziądzu (1928). Związany przez cały czas służby z 25 pp. był też wielokrotnym jego reprezentantem w różnego rodzaju zawodach strzeleckich. Dostąpił też zaszczytu reprezentowania barw narodowych na IO.
Uczestnik kampanii wrześniowej 1939 w stopniu sierżanta-dowódcy plutonu w 25 pp. W czasie okupacji niemieckiej w partyzanckim Oddziale AL. „Kruka” (później AK). Podporucznik (1944), kawaler Krzyża Virtuti Militari i Krzyża Walecznych. Po wojnie mieszkał również w Piotrkowie Trybunalskim i pracował jako stolarz maszynowy. Ożeniony z Antoniną Ziółkowską miał troje dzieci: Alicję (1931), Tadeusza (1934) i Annę (1947).
Zmarł w Piotrkowie Trybunalskim 20 kwietnia 1962 r.
*1936 Berlin: strzelectwo, karabin małokalibrowy 30 strzałów z pozycji leżąc, 50 m – 44 m. na 68 start. z wynikiem 288 pkt. (zw. Norweg W. Roegberg – 300 pkt.).
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 291 (tu brak podstawowych danych biograficznych); Pawlak, Olimpijczycy, s. 193 (jak wyżej); CAW: AP 1091/65/141; USC Piotrków Tryb., AZ 234/1962 (12.10.2001).