Barbara Zięba





nauczycielka wf, gimnastyczka krakowskiej Wisły, uczestniczka IO w Moskwie (1980).

Urodzona 20 marca 1952 w Krakowie, córka Władysława i Marii, absolwentka miejscowego VII Liceum Ogólnokształcącego (1971) i krakowskiej AWF (1976), gdzie otrzymała tytuł magistra wf (spec. rekreacja). Gimnastyczka (154 cm, 47 kg) krakowskiej Wisły, wychowanka Barbary Ślizowskiej-Konopki.

Zawodniczka od IV klasy szkoły podstawowej była najpierw wśród juniorek: czterokrotną mistrzynią Polski – w wieloboju (1965, 1969) oraz w skoku (1969) i na równoważni (1969), a wśród seniorek: mistrzynią (1970) i wicemistrzynią (1969) Polski w wieloboju.

Po zakończeniu kariery sportowej – trener i sędzia sportowy. Zasłużona Mistrzyni Sportu.

*1968 Meksyk: gimnastyka sportowa, 4-bój ind. – 46 m. na 101 start. z notą 70.75 (zw. V. Èaslavska, CSRS – 78.25); ćwiczenia  wolne – 63 m. z notą 17.65 (zw. V. Èaslavska, CSRS i L. Petrik, ZSRR – po 19.675); równoważnia – 49 m. z notą 17.55 (zw. N. Kuczynska, ZSRR – 19.650); poręcze – 50 m. z notą 17.65 (zw. V. Èaslavska, CSRS – 19.650); skok  przez konia – 51 m. z notą 17.90 (zw. V. Èaslavska, CSRS – 19.775); 4-bój druż. -10 m. na 14 start. z notą 353.85 (zw. ZSRR – 382.85). Partnerkami w drużynie były: M. Chojnacka, H. Daniec, W. Lech, Ł. Ochmańska i G. Witkowska.

Bibl.: Głuszek, Leksykon, s. 378; Pawlak, Olimpijczycy, s. 298; Porada, Igrzyska, s. 871; Księga sportu, s. 478; Kronika Sportu, s.  896; AAWF Kraków, nr alb. 603/2.