BATSCH MIECZYSŁAW JÓZEF (1900-1977)
inżynier, członek słynnego tercetu lwowskiej Pogoni Batsch – W. Kuchar – Garbień, olimpijczyk z Paryża (1924).
Urodzony 1 stycznia 1900 we Lwowie, syn Jana i Marii Kogut, absolwent miejscowego gimnazjum i Politechniki Lwowskiej (1931), gdzie otrzymał tytuł inżyniera mechanika. Wprawdzie w piłkę nożną zaczął grać w gimnazjalnym klubie Hellada, to jednak uważał się za wychowanka słynnej Pogoni i w jej barwach (1916-1929) odniósł największe sukcesy: 5 startów w finałach mistrzostw Polski (1921, 1922, 1923, 1925, 1926; w 50 meczach 50 strzelonych bramek) , 4 tytuły mistrzowskie (1922, 1923, 1925, 1926), 3 sezony w lidze (1927-1929), wreszcie 11 występów w oficjalnych meczach międzypaństwowych. Najwyższą formę sportową demonstrował po paryskich igrzyskach stając się symbolem mistrzowskiej lwowskiej Pogoni. Wspaniała technika i niecodzienne umiejętności strzeleckie a także przebojowość i waleczność zyskały mu szerokie grono entuzjastów w całym kraju. Do dziś wspomina się niecodzienne wyczyny „poganiaczy” tercetu: Batsch – W. Kuchar – Garbień. Dwukrotnie żonaty: z siostrą obrońcy Pogoni Julią Olearczyk i od 1959 z Marią Rozalią Osadą. Po wojnie osiadł w Krakowie (pracownik PKP), a potem był naczelnikiem w dyrekcji w Medyce – Żurawicy. Zmarł w Przemyślu 27września 1977.
Bibl.: EP Fuji Lwów-Wilno, s. 160 (tu błędnie dzień śmierci 19 września); Głuszek , Leksykon 1999, s. 154; Pawlak, Olimpijczycy, s. 28 (w obu źródłach błędnie podano dzień śmierci 28 września); USC Przemyśl, AZ 663/1977, AM 55/59.
*1924 Paryż: napastnik zespołu, który w pierwszej kolejce przegrał z Węgrami 0:5 i odp. z dalszych gier (zw. Urugwaj). Partnerami B. w drużynie byli: S. Cikowski, W. Cyl, S. Fryc, J. Kałuża, W. Kuchar, H. Reyman, L. Sperling, M. Spojda, Z. Styczeń i M. Wiśniewski
| « powrót do listy |
