inżynier, przedsiębiorca, wioślarz klubów akademickich Torunia i Gdańska, olimpijczyk z Moskwy (1980).
Urodzony 7 czerwca 1959 w Toruniu, syn Mariana Mieczysława i Jadwigi Wilim, absolwent Politechniki Gdańskiej, gdzie otrzymał tytuł magistra inżyniera budowy okrętów. Wioślarz (192 cm, 86 kg), reprezentant AZS Toruń i AZS-AWF Gdańsk (kariera sportowa 1974-1986). Na przeszkodzie do pełnego rozwinięcia talentu stanął, niestety, nieszczęśliwy wypadek (oko), który najpierw wyeliminował go z mistrzostw świata w Lucernie (1982) a w konsekwencji przyczynił się do zakończenia kariery sportowej.
Mistrz Polski w dwójce podwójnej (1979) i 2-krotny brązowy medalista MP w skiffie (1981, 1982). Był też akademickim mistrzem świata w czwórce podwójnej (1984) w Mediolanie wraz z S. Cieślakowskim, A. Krzepińskim i P. Tobolskim. Pływający w osadach z krótkimi wiosłami, dostał się do reprezentacyjnej ósemki na IO w Moskwie (chyba z konieczności), co uznano (niestety już post factum) pomysłem nietrafionym.
*1980 Moskwa: wioślarstwo, ósemki – 3 m. w przedb. (5 osad) z czasem 6:00.43, 3 m. w rep. (3 osady) z czasem 5:47.35; osada polska nie wystąpiła w finale B o miejsce 7-9, odp. z konk. Partnerami w osadzie byli: W. Beszterda, M. Kowalewski, W. Kujda, G. Nowak, R. Stadniuk, G. Stellak, A. Tomasiak i st. R. Kubiak.
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 161; Pawlak, Olimpijczycy, s. 37 (tu błędnie rok urodzenia 1951); Gebert, Poczet olimpijczyków, s. 100; Porada, Igrzyska, s. 1005; Kobendza, 80 lat PZTW, s. 84, 134; USC Toruń, AU 1546/1959.