Sebastian Chmara




ps. „Sebol”, wieloboista, halowy mistrz świata w 7-boju (1998) i mistrz Europy (1998) w tej konkurencji, olimpijczyk z Atlanty (1996).

Urodzony 22 listopada 1971 w Bydgoszczy, syn Kazimierza Antoniego i Janiny z d. Gill, absolwent szkoły średniej, technik mechanik (specjalizacja budowy maszyn), student Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Bydgoszczy. Wieloboista (195 cm , 88 kg) bydgoskiego Zawiszy (1988-1999, trener Wiesław Czapiewski), 2-krotny mistrz Polski w 10-boju (1991, 1994) i 3-krotny rekordzista kraju w tej konkurencji (8249 , 8290 i 8566 pkt. uzyskane 17 maja 1998 w hiszpańskim Alhama de Murcia, co jest rekordem życiowym).

2-krotny uczestnik mistrzostw świata: w Goeteborgu (1995) – nie ukończył konk. i Atenach (1997), gdzie kontuzja nie pozwoliła mu na wystartowanie w biegu płotkarskim. Szczęście bardziej sprzyjało mu podczas startów halowych. W japońskim Maebashi (1998) wywalczył tytuł mistrza świata w 7-boju z wynikiem 6386 pkt. Podobnie było podczas mistrzostw Europy.

Na otwartym stadionie w Budapeszcie (1998) znów nie ukończył konkurencji (kontuzja w czasie biegu płotkarskiego) natomiast w hali  zajął 4 m. podczas mistrzostw w Sztokholmie (1996) a w Walencji (1998) zdobył tytuł mistrza Europy w 7-boju wynikiem 6415 pkt. Do sukcesów zaliczyć również należy tytuł wicemistrza Uniwersjady  w Fukuoce (1995) wynikiem 8014. Brat stryjeczny olimpijczyka Mirosława Chmary.

*1996 Atlanta: lekkoatletyka, 10-bój – 15 m. na 31 start. z wynikiem 8249 (zw. D. O’Brien USA – 8824 ). Wyniki ind.: 100 m – 11.28, w dal – 7.75, kula – 14.51, wzwyż – 2.10, 400 m – 48.75, 110 m pł – 14.59, dysk – 42.60, tyczka – 4.90, oszczep – 54.84, 1500 m – 4.26.96.

Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 168; Pawlak, Olimpijczycy, s. 45; Ostatni został pierwszym, Przegląd Sportowy, 1999 , nr 47, s. 16; MP mężczyzn 1945-2001 (oprac, PZLA niepubl.); Lekkoatleta, 1996, nr 7/8, s. 16; European Indoor Handbook, s. 49;  Encyklopedia (Statystyczna) LA, s. 157; „Lekkoatleta” 1997-1999 (rocznik); Sebastian Chmara – Krótkie  spotkanie z Antykiem, „Przegląd Sportowy”, 26.03.1999; USC Bydgoszcz, AU 5446/1971.