Daniel Jędraszko

1

Medale igrzysk olimpijskich

1




kanadyjkarz (partner Pawła Baraszkiewicza), mistrz i medalista MŚ, trzykrotny mistrz Europy, srebrny medalista IO w Sydney (2000).

Urodzony 6 kwietnia 1976 w Szczecinie, syn Ryszarda i Władysławy (rodzice uprawiali sport, ojciec był koszykarzem grającym w II lidze, starszy brat Artur kajakarzem), absolwent miejscowego II Liceum Ogólnokształcącego im. Mieszka I i Wydziału Historycznego Uniwersytetu Szczecińskiego.

Zawodnik o wspaniałych warunkach fizycznych (193 cm, 92 kg), reprezentant ZKS Wiskord Szczecin i Posnanii Poznań (od 2001), wychowanek trenera Ryszarda Stołka i podopieczny Aleksandra Kołybielnikowa i Ireneusza Pracharczyka (kadra). Mieszkający na leśnych przedmieściach Szczecina (dzielnica Podjuchy) wychowywał się na wodnej przystani (Odra, Regalica) Wiskordu, która była jego drugim domem. Pływać na kajakach zaczął z przyzwoleniem i aprobatą ojca (pracownik miejscowej elektrowni), który mimo, iż osobiście bardziej lubił koszykówkę i lekkoatletykę, oddał obu synów w ręce zaufanego instruktora, pracownika miejscowych Zakładów Chemicznych Ryszarda Stołka.

Będąc uczniem szkoły podstawowej nauczył się pływać kajakiem i siedzieć w canoe, jako gimnazjalista (1990) na regatach w Białym Borze zdobywał pierwsze medale MP młodzików, potem próbował szczęścia w kanadyjce, gdzie jego partnerami w dwójce byli: brat Artur, Oktawian Cichowicz i Sławomir Maroński, ale znaczących wyników osiągnięć nie mógł. I dopiero śmiała decyzja trenera kadry narodowej Ukraińca Aleksandra Kołybelnikowa zdecydowała o jego przyszłej wielkiej sportowej karierze. Po IO w Atlancie (1996) trener szukając dróg wyjścia z impasu postanowił połączyć niebywałą żywiołowość i siłę Pawła Baraszkiewicza ze spokojem i refleksyjnością Daniela Jędraszko. Obaj panowie bardzo się polubili i zaprzyjaźnili. Połączenie „wody z ogniem”, jak niektórzy nazywali ten „kołybielnikowski” mariaż, okazało się tym razem możliwe. Młodziutka dwójka polskich kanadyjkarzy po dwóch miesiącach wspólnej pracy wygrała Puchar Świata, potem mistrzostwo Europy i srebrny medal mistrzostw świata. Narodziła się „dwójka marzeń”, która w sumie wywalczyła: olimpijskie srebro, jeden tytuł mistrza i dwa tytuły wicemistrza świata oraz trzy tytuły mistrza Europy.

Przypomnienie najlepszych wyników: 18-krotny mistrz Polski: C-1 200 m (1997, 2001), C-1 500 m (1997), C-2 200 m (1999, 2000, 2001, 2002), C-2 500 m (1998, 2001), C-4 200 m (1998, 2000, 2001, 2002), C-4 500 m (1998, 2001, 2002), C-4 1000 m (2001, 2002). 10-krotny medalista MŚ: 1997 Dartmouth: 2. msc (C-2 500 m), 3. msc (C-4 1000 m, partnerzy: P. Midloch, P. Midloch, P. Baraszkiewicz), 1998 Szeged: 2. msc (C-2 500 m), 1999 Mediolan: 1. msc (C-2 500 m), 2. msc (C-2 200 m), 2001 Poznań: 1. msc (C-2 200 m), 2. msc (C-2 500 m), 2002 Sewilla: 3. msc (C-4 500 m, partnerzy: Ginter, Śliwiński i Grzybowski), 2003 Gainsville: 1. msc (C-2 200 m i C-2 500 m), wszystkie medale w dwójce wywalczył z P. Baraszkiewiczem. 4-krotny mistrz Europy 1997 Płowdiw: 1. msc (C-2 500 m), 1999 Zagrzeb: 1. msc (C-2 500 m), 2000 Poznań: 1. msc (C-2 200 m i C-2 500 m, z P. Baraszkiewiczem). Wicemistrz Europy 2001 Mediolan (C-2 200 m, z P. Baraszkiewiczem) i 2-krotny brązowy medalista ME 1997 Płowdiw (C-4 1000 m), 2001 Mediolan (C-4  200 m, z P. Baraszkiewiczem, A. Jezierskim i M. Gajownikiem).

Uczestniczył także w igrzyskach w Atenach (2004) i Pekinie (2008).

*2000 Sydney: kajakarstwo, kan. jedynki C-1 1000 m – 9. msc w II przedb. (9 osad) z czasem 4.25,72, odp. z konk. (zw. w finale A. Dittmer, Niemcy – 3.54,379); kan. dwójki 500 m – 1. msc w I przedb. (8 osad) z czasem 1.41,51, 2. msc w finale (9 osad) z czasem 1.51,53, zdobywając srebrny medal (zw. I. Pulai – F. Novak, Węgry – 1.51,28). Partnerem był P. Baraszkiewicz.

*2004 Ateny: kajakarstwo, kan. dwójki C-2 500 m – 3 m. w I przedb. (7 osad) z czasem 1:40.524; 9 m. w finale (9 osad) z czasem 1:42.046 (zw. G. Meng, W. Yang, Chiny – 1:40.278). Partnerem był P. Baraszkiewicz.

*2008 Pekin: kajakarstwo, kan. dwójki C-2 500 m – 3 m. w I przedb. (8 osad) z czasem 1:42.309, 9 m. w finale (9 osad) z czasem 1:44.389 (zw. G. Meng, W. Yang, Chiny – 1:41.025). Partnerem był w osadzie R. Rynkiewicz.

Bibl.: Magazyn Olimpijski, 2000, nr 8/9, s. 64; nr 10/11, s. 117; Kronika Sportu 2000, s. 66, 235, 236, 2001, s. 60-62; Duński, Od Paryża, s. 284-285; Dokumentation Des Kanu-Rennsports, v. 5, 1997-1998, s. 37, 139, v. 6, 1999-2000, s. 70, 92.