rzemieślnik, hokeistka na trawie rodem z Rogowa, olimpijka z Moskwy (1980).
Urodzona 4 października 1958 w Rogowie, córka Jerzego i Ireny Narowskiej, absolwentka szkoły zawodowej (rzemieślnik), hokeistka na trawie (156 cm, 49 kg) Polaru Wrocław, w którego barwach zdobyła 5 tytułów mistrzyni Polski na boiskach otwartych (1979-1983). Zafascynowana hokejem w rodzinnym Rogowie, pracowała w Gnieźnie, a grała we Wrocławiu bo nigdzie bliżej nie było kobiecej drużyny.
16-krotna reprezentantka Polski (1977-1981) grająca na środku pomocy, uczestniczka dwóch historycznych występów naszych pań: pierwszego międzypaństwowego meczu z CSRS (0:12) w Zlate Moravce (1977) i inaugurującego pojedynku na IO w Moskwie. Mistrzyni Sportu.
*1980 Moskwa: zawodniczka drużyny hokeja na trawie, która po porażkach z Zimbabwe 0:4, Indiami 0:4, Austrią 0:3, ZSRR 0:6 i CSRS 0:1, zajęła 6 m. w turnieju na 6 start. zesp. (zw. Zimbabwe). Wystąpiła we wszystkich meczach. Skład drużyny zob. – Bielska Dorota.
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 329; Schwarzer, Dolnośląscy olimpijczycy, s. 57; Karwacki, Historia bez tajemnic, s. 137-139; Kuczyński, Święta gra, s. 149, 167; Porada, Starożytne, s. 972; Pawlak, Olimpijczycy, s. 240.
