technik górnik, piłkarz, wychowanek zabrskiego Górnika, olimpijczyk i wicemistrz olimpijski z Barcelony (1992).
Urodzony 12 lutego 1970 w Zabrzu, absolwent tamtejszego Technikum Górniczego. Piłkarz (176 cm, 71 kg), wychowanek miejscowej Pogoni Zabrze (1982-1983), zawodnik Górnika Zabrze (1983-1998) i Ruchu Radzionków (1998-2001).
W barwach Górnika Zabrze rozegrał w 11 sezonach ligowych (1988-1998) 242 mecze, strzelając 26+1 bramek i zdobył tytuł mistrza Polski (1988). Reprezentant Polski. Rozegrał 50 spotkań w drużynie juniorów i 17 razy wystąpił w reprezentacji olimpijskiej (zdobył 4 gole), ale w Barcelonie nie otrzymał szansy gry w żadnym pojedynku. Był piłkarzem wszechstronnym. Grał na różnych pozycjach (napastnik, pomocnik, obrońca). Często niestety trapiły go kontuzje.
*1992 Barcelona: rezerwowy napastnik drużyny piłkarskiej, która w grupie elim. (4 druż.) pokonała Kuwejt 2:0, Włochy 3:0, zremisowała z USA 2:2, zajmując 1. msc w grupie; w ćwierćfin. wygrała z Katarem 2:0, w półfin. zwyciężyła Australię 6:1 i przegrała w finale z Hiszpanią 2:3 zdobywając srebrny medal.
Bibl.: Duński, Od Paryża, s. 386; Pawlak, Olimpijczycy, s. 126; EP Fuji: Górnik Zabrze, s. 180-181, EP Fuji: Liga Polska, t. 25, s. 145, 183, Rocznik 92-93, t. 5, s. 46, Rocznik 2000, t. 24, s. 64, Rocznik 2000-2001, t. 26, s. 64, Rocznik 2001-2002, t. 27, s. 68; Klimontowicz, Ruch olimpijski, s. 64-65.
