Ryszard Długosz




Sędzia, działacz, instruktor, mistrz Polski, medalista mistrzostw Europy, olimpijczyk z Meksyku (1968) i Monachium (1972).

Urodził się w Nowotańcu koło Sanoka w 1941 roku. Zapaśnik (182 cm/97 kg) stylu wolnego (wagi półciężkiej, ciężkiej i superciężkiej). Zawodnik Stali Sanok, Bieszczad Rzeszów, Wisłoki Dębica. Trenerzy: Marian Magoch (pierwszy trener), Ryszard Zawadzki, Tadeusz Popiołek, Jan Małek, Bronisław Ginalski, Józef Wojtasik.

Jego największy sukces to brązowy medal mistrzostw Europy 1968 (97 kg). Ponadto – finalista mistrzostw świata: 1965 (6. – 97 kg), 1966 (4. – 97 kg), 1973 (6. – 100 kg) i mistrzostw Europy: 1966 (5. – 97 kg), 1972 (6. – +100 kg).

22-krotny medalista mistrzostw Polski seniorów. 10-krotny mistrz (1969, 1970, 1973, 1974 – 100 kg) i (1965-1968, 1971, 1972 – +100 kg), 9-krotny wicemistrz (1964,1976,1978,1980,1981, 1982 [styl klasyczny], 1983,1984,1985) i  dwukrotny brązowy medalistka kraju (1975, 1986).

Dwukrotny olimpijczyk: Meksyk (1968) – styl wolny, waga półciężka, 90 kg – 7. miejsce; Monachium (1972) – styl wolny, waga ciężka, 100 kg – 6. miejsce.

Ostatni na matach wystąpił podczas mistrzostw Polski w 1986 roku w wieku 45 lat – brąz.

Po zakończeniu bardzo długiej kariery zawodniczej (1961-1987) sędzia sportowy, działacz, instruktor. Zasłużony Mistrz Sportu odznaczony m. in. brązowym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe (1975) i Srebrnym Krzyżem Zasługi.

*1968 Meksyk: zapasy, styl wolny, w. półciężka 90 kg – w pierwszej kolejce wygrał w 1.33 min. z A. Nihonem (Wyspy Bahama), w drugiej przegrał 1:3 z E. Millardem (Kanada), w trzeciej pokonał 3:1 N. Neguta (Rumunia), w czwartej uległ 1:3 A. Ayukowi (Turcja) i odp. z konk. zajmując m. 6-7 na 16 start. (zw. A. Ayik Turcja).

*1972 Monachium: zapasy, styl wolny, w. ciężka 100 kg – w pierwszej kolejce wygrał 3:1 z J. Tamussinem (Włochy), w drugiej przegrał w 8.28 min. z J. Csatarim (Węgry), w trzeciej wyciągnął wolny los, w czwartej zremisował 2:2 z W. Todorowem (Bułgaria), zajmując 6 m. w turnieju na 17 start. (zw. I. Jarygin ZSRR).