SUCHEŃSKI DOMINIK (1926-2013)
ps. "Dżony", nauczyciel wf, sprinter z Wrocławia, członek reprezentacyjnej sztafety 4 x 100 m, olimpijczyk z Helsinek (1952).
Urodzony 8 września 1926 w Brodnicy (syn Stanisława i Anastazji z Jagielskich), absolwent miejscowego Gimnazjum i Liceum (1947) oraz WSWF we Wrocławiu, gdzie otrzymał tytuł magistra wf (1953). Lekkoatleta (181 cm, 75 kg) wrocławskich klubów: AZS (1945-1950) i Gwardii (1951-1954) specjalizujący się w biegach krótkich, 1-krotny reprezentant Polski w meczach międzypaństwowych 1952 (1 start, bez zwycięstw), wicemistrz kraju w sztafecie 4 x 100 m (1953) i 3-krotny brązowy medalista mistrzostw Polski: 100 m (1950), w dal (1949) i sztafecie szwedzkiej (1949).
Rekordy życiowe: 100 m – 10.6 (13 sierpnia 1950 Kraków), 200 m – 22.6 (15 sierpnia 1950 Kraków), w dal – 6.98 (24 lipca 1949 Gdańsk). W czasie wojny żołnierz AK. Uczestnik Powstania Warszawskiego (1944). Po ukończeniu studiów: adiunkt i wykładowca w Zakładzie Lekkoatletyki WSWF we Wrocławiu (1955-1970). Potem nauczyciel wf w Brodnicy (jedyny olimpijczyk w 704-letniej historii miasta). Trener I kl. Działacz lekkoatletyczny. Sędzia (świetny starter na wielu czołowych imprezach w kraju).
Zasłużony działacz kultury fizycznej, odznaczony m. in. Krzyżem Kawalerskim OOP, Krzyżem Armii Krajowej i Warszawskim Krzyżem Powstańczym. Żonaty (Gabriela), ma dwoje dzieci (syn jest duchownym, franciszkaninem).
Zmarł 20 maja 2013 roku w Brodnicy.
*1952 Helsinki: 4 x 100 m – 3 m. w przedb. (7 zesp.) z czasem 41.8, 5 m. w I półfin. (6 zesp.) z czasem 41.8, odp. z konk. (zw. USA – 40.1). Partnerami w sztafecie byli: Z. Buhl, E. Kiszka i Z. Stawczyk.
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 335; Pawlak, Olimpijczycy, s. 246; 50 lat AWF Wrocław, s. 310-311 (Dominik Sucheński); Kurzyński, Indeks LA 1945-1956 (oprac. niepubl.); Łojewski, Mecze mężczyzn, s. 51, 361; MP mężczyzn 1945-2001(oprac. PZLA niepubl.); Encyklopedia (Statystyczna) LA, s. 141.
| « powrót do listy |
