urzędniczka, instruktor sportu, gimnastyczka Pogoni Nowy Bytom, mistrzyni i reprezentantka Polski, olimpijka z Helsinek (1952) i Melbourne (1956) – brązowa medalistka z Antypodów.
Urodzona 3 lutego 1934 w Nowym Bytomiu, córka Karola i Emy Kucharczyk, wykształcenie podstawowe (urzędniczka w hucie „Pokój”, instruktorka sportu). Gimnastyczka (156 cm, 58 kg), reprezentantka Towarzystwa Sportowego Huty Pokój (od 1947), Koła Sportowego Stal (od 1949) i Pogoni Nowy Bytom (1957-1958), wychowanka trenera Jerzego Dziuby. 11-krotna reprezentantka Polski (1952-1958) była też 2-krotną mistrzynią kraju: na równoważni (1957), poręczach (1958) i 2-krotną mistrzynią w konkurencji drużynowej (klasa MM, 1957-1958) oraz 7-krotną srebrną medalistką MP: w skoku przez konia (1952), ćwiczeniach wolnych (1952-1954), równoważni (1953 i 1956) oraz na poręczach (1953).
Na arenie międzynarodowej (obok dwóch startów olimpijskich i brązowego medalu w ćwiczeniach drużynowych z przyborami w Melbourne) startowała m. in. w mistrzostwach świata: w Rzymie (1954), gdzie zajęła 6. msc (wielobój druż.) i 84. msc (wielobój ind.) oraz Międzynarodowych Igrzyskach Młodzieży i Studentów: w Warszawie (1955), gdzie wywalczyła srebrny medal w drużynie (ćwiczenia z przyborami) i Moskwie (1957) w olimpijskim składzie Polki wygrały złoty medal powtarzając układ (ćwiczeń z przyborami) z Melbourne. Po zakończeniu kariery zawodniczej (po MŚ w Moskwie w 1958, gdzie podczas treningu uległa kontuzji i nie wystartowała w konkurencji), poświęciła się szkoleniu młodzieży, najpierw sama (GKS Urania Kochłowice), a później w pracy treningowej towarzyszyła mężowi, srebrnemu medaliście olimpijskiemu z Helsinek (małżeństwo od 6 stycznia 1956) – Jerzemu Jokielowi.
Kolejne miejsce pracy: Meksyk (od 1967 Jokiel przygotowywał kadrę tego kraju do występu olimpijskiego w 1968), Orzegów (od 1969), Ruda Śląska (1971, Slavia), Ośrodek Przygotowań Olimpijskich gimnastyki kobiet w Orzegowie (1979-1980), klub gimnastyczny w Barcelonie (od 1980) i wreszcie Bochum w Niemczech (od 1982). Owocem pracy państwa Jokielów w Slavii i OPO było wiele świetnych gimnastyczek, reprezentantek Polski i uczestniczek IO (obok ich córki Anity Jokielanki m. in. Judyta Krawieczek – Myćka, Ewa Guzik – Krzykawska, Grażyna Kulik – Sówka, Małgorzata Majza – Dymek, Iwona Marczewska – Pelka, Jolanta Stawowska – Koszala, Janina Szweda). Zasłużona Mistrzyni Sportu odznaczona m.in. srebrnym i brązowym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe.
Zmarła w Bochum 26 maja 1992 r.
*1952 Helsinki: gimnastyka, 4-bój ind. – 86. na 134 start. z notą 67.57 (zw. M. Gorochowska, ZSRR – 76.78); ćwiczenia wolne – 77. msc z notą 17.36 (zw. A. Keleti, Węgry – 19.36); równoważnia – 79. msc z notą 16.96 (zw. N. Boczarowa, ZSRR – 19.22); poręcze – 112. msc z notą 15.76 (zw. M. Korondi, Węgry – 19.40); skok przez konia – 79. msc z notą 17.49 (zw. E. Kalinczuk, ZSRR – 19.20); 4-bój druż. – 8. na 16 start. z notą 483.72 (zw. ZSRR – 527.03). Partnerkami w drużynie były: Z. Kowalczyk, U. Łukomska, U. Marcińczak, S. Moroń, H. Rakoczy, S. Reindl i B. Ślizowska.
*1956 Melbourne: gimnastyka, 4-bój ind. – 27. na 65 start. z notą 71.666 (zw. L. Łatynina, ZSRR – 74.933); ćwiczenia wolne – 59. msc z notą 17.366 (zw. A. Keleti, Węgry i L. Łatynina, ZSRR – 18.733); równoważnia – 26. msc z notą 17.866 (zw. A. Keleti, Węgry – 18.800); poręcze – 20. msc z notą 18.200 (zw. A. Keleti, Węgry – 18.966); skok przez konia – 16. msc z notą 18.233 (zw. L. Łatynina, ZSRR – 18.833); 4-bój druż. – 4. na 9 start. z notą 436.500 (zw. ZSRR – 444.800). Partnerkami H.(71.666) w drużynie były: N. Kot (73.633), H. Rakoczy (73.700), D. Stachow (71.800), L. Szczerbińska (70.300) i B. Ślizowska (70.533); ćwiczenia druż. z przyborem – 3. ex aequo z ZSRR na 9 start. z notą 74.00 zdobywając brązowy medal (zw. Węgry – 75.20). Polki wystąpiły w tym samym zespole sześciu zawodniczek.
Bibl.: Słownik WF, 2000, z. 2, s. 99-100 (A. Steuer); Głuszek, Leksykon 1999, s. 209 (tu brak danych o śmierci); Pawlak, Olimpijczycy, s. 95 (tu błędnie rok śmierci; 1993); Klimontowicz, Ruch olimpijski, s. 60; MES, t. 1, s. 218; Porada, Igrzyska, s. 835, 843, 844; Kronika Sportu, s. 896, 897; Dziuba, Górnośląscy olimpijczycy w gimnastyce, s. 10, 43 (tu informacja, że na MP Jokiel również zajęła w wieloboju 2 m (1952, 1957) i 3 m (1953, 1954, 1956, 1958); Kluge, Die Olympischen Spiele 1896-1980, s. 219; Duński, Od Paryża,s. 286 (tu autor, w 2000 r., osiem lat po śmierci naszej olimpijki nie zauważył tego faktu, pisząc, że „Dorota i Jerzy Jokielowie mieszkają w Niemczech”).