Katarzyna Dydek




ps. „Dyzio”, trenerka, koszykarka z Wołomina, zawodniczka amerykańskiej ligi uniwersyteckiej i zawodowej, mistrzyni Polski i Europy, olimpijka z Sydney (2000).

Urodzona 21 marca 1970 w Warszawie, córka (jedna z trzech, najstarsza) Jana Stanisława i Marianny Marcinkiewicz, absolwentka Liceum Ogólnokształcącego w Wołominie i Evangel College w Springfield w amerykańskim stanie Missouri, gdzie na wydziale wf ukończyła kierunek trenerski. Koszykarka (197 cm, 82 kg), reprezentantka Huraganu Wołomin, Olimpii Poznań, amerykańskich zespołów Indenpedence Kansas, Evangel College Springfield Missouri, Colorado Xplosion Denver i Fota Porta Gdynia, wychowanka trenera Zbigniewa Kowalika, podopieczna trenerów Piotra Langosza i Adama Prabuckiego (klub) oraz Tomasza Herkta (kadra). Rozpoczynała koszykarską karierę w wołomińskim Huraganie (II liga), przenosząc się po maturze do poznańskiej Olimpii, a niedługo potem (1992) skorzystała z propozycji wyjazdu do USA. W trudnym okresie aklimatyzacji pomagała jej osiadła wcześniej na gruncie amerykańskim koszykarka Małgorzata „Gogo” Raubo (dawniej Ślęza Wrocław) i Eliza Sokołowska z Polonii Warszawa.

Ucząc się i grając w lidze uniwersyteckiej (domena czarnoskórych zawodniczek), szybko zdobyła sporą popularność. Głównie znana z licznych „czap” rozdawanych rywalkom. Liczni statystycy ligi obliczyli, że w ciągu trzech lat występów Polka założyła ich 454, a więc średnio na mecz 4,5 „czapy” (bardzo efektowne zablokowanie piłki znajdującej się tuż nad koszem). A w dwóch meczach (podobno) pozwoliła sobie na 13 takich zagrań! Pięć lat stażu na parkietach amerykańskich (po występach w lidze uniwersyteckiej, w Denver grała już w drużynie zawodowej) dodatnio wpłynęło na jej umiejętności i poziom gry. Najstarsza z trzech sióstr Dydek stała się po powrocie do kraju jedną z głównych aktorek drużyny narodowej, która sięgnęła po największy w historii kobiecej koszykówki w Polsce sukces – złoty medal mistrzostw Europy (1999). Dublerka (wszechstronna, potrafiąca grać tyłem do kosza, o dobrym rzucie za 3 punkty) siostry (Małgorzaty), jako środkowa posiada – jak twierdzą fachowcy – wszystkie atuty poza zbyt małą agresją w grze. Zawodniczka drużyny Lotos VBW Clima Gdynia. Była 5-krotną mistrzynią Polski (1998-2002), rozegrała w barwach narodowych (1991-2001) 85 spotkań i zdobyła 350 punktów.

*2000 Sydney: center drużyny koszykówki, która w grupie  elim. pokonała Nową Zelandię 75:52, Koreę Płd. 77:62 i Kubę 72:65 oraz przegrała z Rosją 46:84, USA 57:76 i Australią 48:76; w walce o 7 m. przegrała ze Słowacją 57:64, zajmując 8 m. w turnieju. Skład  drużyny zob. – Bukowska Dorota.

Bibl.:  Magazyn Olimpijski, 2000, nr 8/9, s. 69; Kronika Sportu 2000, s. 235, 236; Archiwum USC Warszawa.