BIAŁKOWSKA ELIZA
technik fizjoterapii, gimnastyczka artystyczna klubów poznańskich, wielokrotna mistrzyni Polski, olimpijka z Seulu (1988) i Barcelony (1992).
Urodzona 29 lipca 1973 w Skwierzynie, córka Andrzeja Mariana i Ireny Gizeli Ławniczak, absolwentka miejscowego Medycznego Studium Zawodowego (technik fizjoterapii), zawodniczka gimnastyki artystycznej (162 cm, 46 kg) klubów poznańskich: Pocztowca i Energetyka. 10-krotna mistrzyni Polski: w wieloboju (1991, 1992), ćwiczeniach z obręczą (1990, 1991), ze skakanką (1990, 1991), piłką (1991), wstążką (1987, 1990) i maczugami (1991). Mieszka w Poznaniu.
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 156 (tu błędnie data urodzenia: 19.07.1973); Pawlak, Olimpijczycy, s. 31; Kronika Sportu, s. 892-893; USC Skwierzyna, AU 629/1973 (pismo z 24.03.2003).
1988 Seul – 4-bój ind. – w elim. zajęła 10-11 m. z notą 38.800; 14 m. w finale (20 zaw.) z notą 58.200 (zw. M. Łobacz, ZSRR – 60.000).
1992 Barcelona: 4-bój ind. – w elim. (42 zaw.) zajęła 14 m. z notą 36.725; 15 m. po drugiej rozgrywce finałowej z notą 27.762 (zw. A. Timoszenko, WNP – 59.037).
« powrót do listy |